< terug

Het gedonder begint weer.

Halverwege op weg naar Rio naderen we de winterspelen van Sotchi. Rusland, tijd voor het zoeken van problemen. De mensenrechten maar weer. Eerst dacht ik dat de Russen op Terschelling geland waren, kijkend naar de wapperende vlaggen. De pot met goud staat onderaan de regenboog.

25 januari 2014 (0 reacties)

Overpeinzingen

Door Jitze Weber

Gelukkig houdt onze regering de rug recht en zijn we op een normale manier vertegenwoordigd tijdens de winterversie van het grote werk.

  Het goud en groen in de vlag van Brazilië zou de goudkabouters bijna op een dwaalspoor brengen. Wie argumenten zoekt, vindt er genoeg om niet naar Brazilië te willen. Ze rooien er regenwouden dat het een lieve lust is, de gevangenissen zijn onveilig, de straat vaak ook. Het verschil tussen arm en rijk is te groot, drugs en de daaraan gekoppelde misdaad hebben hele woonwijken in hun greep, het barst er van de grondstoffen en gewone stervelingen pikken er vaak weinig van mee. Mensenrechten? Ik zou het er maar niet te veel over hebben, want : de Spelen gaan door, carnaval is immers leuk en de regering doet  haar best om de boel op orde te krijgen, onder het motto " Ordem e progresso " zoals op de vlag te lezen is. Iedereen hoopt natuurlijk dat de Spelen en het WK-voetbal voor Brazilië een paar gunstige bijverschijnselen opleveren. Voor Rusland hoop ik net zo goed op begrip en vriendschap. Peking, Atlanta, het ging allemaal redelijk normaal door alsof er in China en de USA helemaal niets aan de hand was.

 Vroeger ging ik wel eens met eigen ogen kijken. Heel interessant om eens serieus te luisteren hoe het nu echt zit. Dat bracht me tot het inzicht dat boycotten geen zin heeft. Die Amerikaanse sporters vonden het vast niet leuk dat ze te horen kregen dat hun trainingsdoel ineens tot moreel Sperrgebiet was omgetoverd. Moskou 1980. De Russen zaten in Afghanistan. Mocht niet. Wel met zijn allen naar Berlijn natuurlijk in 1936, daar was alles in orde, vond men. Dat bevriende staatshoofd heeft heel wat te weeg gebracht, ook in Rusland. Geleidelijk gaat het overal beter. Overal is wat en homorechten zijn belangrijk. Dat nu tal van landen ineens weer te hoop lopen tegen Poetin is hypocriet. Elkaar blijven ontmoeten, samen sporten, daar kan toch niets mis mee zijn? De Gaygames in Amsterdam waren heel gezellig en net zo goed bewaar ik leuke herinneringen aan het bijwonen van de sprinttraining op de atletiekbaan van  wat toen nog Leningrad heette. 

 Wie nu traint voor Rio hoeft niet op een boycot te rekenen, gelukkig maar. Het is daar warm, trainingstechnisch iets wat je wel in je voorbereiding moet meenemen. Heethoofden lopen op de hele wereld wel rond. Roeptoeteren met Kleintje Pils is misschien wel grappig, maar denk maar niet dat het erg veel indruk zal maken. Rusland heeft zijn best gedaan iets moois neer te zetten, daarbij gingen ze soms wat ruw te werk. In Peking ging ook hier en daar een pandje plat ten behoeve van de accomodatie. In 1928 kwamen de sporters naar Amsterdam. Over hoe heldhaftig Nederlanders destijds konden zijn hebben we van alles op school geleerd.

 Hardlopen is in Rusland nog een nieuwtje. Slechts een enkeling doet het. Men heeft het te druk met de dagelijkse beslommeringen, is aan de drank of heeft geen weet van wat gezond leven is. Overleven is vaak al moeilijk genoeg. Poetin doet moeite om zijn volk in beweging te krijgen omdat het drankprobleem de vooruitgang in de weg zit. Misschien ook handig om de doorgeschoten machocultuur eens onder het politieke vergrootglas te leggen. Sport is de moeite waard. Nu maar hopen dat Kramer niet weer de verkeerde bocht neemt en dat er geen idioten met bomgordels opduiken tijdens de marathon in Brazilië. De boot naar Terschelling , dat kan natuurlijk ook.

© hardloopnieuws.nl

Reacties

    Geen reacties.
Al een account, log hier in.

Geef een reactie

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *