< terug

Bloed

De laatste weken is er al genoeg over gesproken en geschreven, honderden, duizenden verdachte bloedstalen. Zelfs Nederlandse atleten zouden niet helemaal zuiver op de graad zijn.Nu ben ik zelf tijdens mijn hardloop carrière slechts eenmaal aan een bloeddoping onderworpen. In 2005, tijdens het WK halve marathon in New Delhi. Eigenlijk is het veel makkelijker. Bloed heb je altijd bij de hand, maar eventjes een potje urine vullen na een lange duurloop is toch een heel ander verhaal. De nieuwe column van Jeroen van Damme

9 augustus 2015 (0 reacties)

De laatste weken is er al genoeg over gesproken en geschreven, honderden, duizenden verdachte bloedstalen. Zelfs Nederlandse atleten zouden niet helemaal zuiver op de graad zijn.Nu ben ik zelf tijdens mijn hardloop carrière slechts eenmaal aan een bloeddoping onderworpen. In 2005, tijdens het WK halve marathon in New Delhi. Eigenlijk is het veel makkelijker. Bloed heb je altijd bij de hand, maar eventjes een potje urine vullen na een lange duurloop is toch een heel ander verhaal.

Mijn bloedafname had meer weg van één of andere schimmige criminele activiteit dan een echte controle. Een arts die gebrekkig Engels sprak, een achterkamertje, gordijntjes om te verduisteren.

De kans dat ik iets opgelopen zou hebben van de kakkerlakken op de muur was toch net iets groter dan dat er iets verdachts in mijn bloed zou zitten.

In Nederland zelf waren het meestal gewone urinecontroles. Om heel eerlijk te zijn is er met die controles nog wel een verbeterslag te maken. Er is niets op tegen om twee dagen voor een marathon, op de dag van de wedstrijd zelf, en vervolgens op de day-after gecontroleerd te worden, maar zeg nu zelf, dit zijn nu niet echt de tijdstippen om je helemaal met doping te prepareren.

Bij controles thuis werd ik vaak de avond vooraf gebeld of het uitkwam dat er de volgende dag iemand langs kwam. Niet dat ik iets te verbergen had, maar het geeft wel ruimte tot.

Natuurlijk heb ik ook wel eens bedenkingen gehad bij bepaalde atleten. Versla je in Rijsbergen bij de St.Bavoloop een Keniaan, die je dan amper twee maanden daarna een 26-er op de 10 km in Brussel ziet lopen. Verdacht ??? Goed gepiekt zullen we dan maar zeggen.

Als ik voor mijzelf spreek, zoek je als (top)sporter altijd de grenzen van je eigen mogelijkheden op.

Nu ben ik altijd goed bevriend geweest met Dr. Do Ping, en was mijn vriendin destijds apothekersassistente….maar daar hield het dan ook wel bij op. Alhoewel, als er een advertentie in een loopblad stond van een nieuw sportdrankje, gemaakt van echt chinees horzelsap, dan was ik er als eerste bij om het te bestellen. En jawel hoor, alweer een persoonlijk record gelopen.

Maar denk dat het placebo effect groter was dan de werking van de kleverige plakzooi in mijn bidon.

De beste manier om goed te presteren, is hard en verstandig trainen, jezelf goed verzorgen,  genieten en goed in je vel zitten.

De laatste weken veel in de bergen gezeten, zowel op de fiets als met de benenwagen. Geleefd op water en (stok)brood. Gesport op hoogtes ver boven de 2000 m. Dus mocht ik nog ergens de komende weken de straatstenen eruit gaan lopen tijdens een wedstrijd, dan is dit hierbij mijn doping!

 

 

 

Reacties

    Geen reacties.
Al een account, log hier in.

Geef een reactie

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *