Hardloopnieuws

All along the Watchtower

Door Jitze Weber

Jitze Weber schrijft voor hardloopnieuws.nl zijn column “All along the Watchtower”.

Nederland is een winning team. Als je dat op 1 april zegt word je nog minder geloofd dan Jules Deelder die erover denkt naar Amsterdam te verhuizen, maar het is toch echt waar : Nederland gaat zich plaatsen voor het WK-voetbal. Toen het in de eerste helft al 3-0 stond tegen Macedonië heb ik het geluid uitgezet en de radio op Hilversum-4. Dan voel je de eenheid in verscheidenheid tot op het bot en dat geeft rust. Scarlatti in je oren, van Marwijk langs de lijn en een goal van Dirk met een goed glas wijn erbij. We hebben het hier gemiddeld aardig goed en daar staan we vaak zo lang bij stil dat de bewegingsarmoede al actief bestreden moet worden om te zorgen dat Zwelgje de macht niet grijpt in ons tijdelijke zieltempeltje.

Je kunt het geloven of niet, maar als Feyenoordfan houd ik van Amsterdam, van atletiek en van nog veel meer dingen die in samenhang inconsequent mogen overkomen, maar binnen mijn gevoelswereld prima op elkaar aansluiten. Sporters die serieus trainen zijn bijzondere mensen . Hardlopers dus ook, ze hebben zelfs eigen krantjes, boeken en tijdschriften die uitsluitend gelezen worden door groepen die de belasting niet schuwen . Tot die groep behoor ik al vele jaren. Een hersteltraining die ik me als enveloppenloper dan ook niet laat afpakken is de jaarlijkse wandeling naar de brievenbus voor het wegbrengen van de blauwe envelop. Tegenwoordig hoef je nergens meer de deur voor uit en ze verslijten je soms voor gek als je de aangifte nog met een pen invult om vervolgens iedereen te bestoken met beweegadviezen. Gelukkig heeft de belastingdienst haar routines aan de periodisering van de hardloper aangepast. Net als de omvang van de training wordt teruggenomen om aan de snelheid te gaan werken met het oog op de naderende voorjaarsmarathons naderen ook de geuzen en hebben we eventjes wat meer tijd voor onze burgerplicht. Aangifte doen heet dat. Aangifte doen kan ook iets anders betekenen en daarom heeft de staat een eigen dopingautoriteit die erop toeziet dat we de zaak niet te veel besodemieteren.
Belastingplichtigen roepen met enige regelmaat de hulp van Vergeetachtige Jan in om tot presteren te komen. Er zijn er die voor België kiezen. Dat belasting betalen alleen voor de dommen is waag ik ook na drie glazen wijn nog te betwijfelen. Natuurlijk vind ik het jammer dat een deel van mijn schamele beleggingen is verdampt en dat er dan ook nog belastingen volgen, maar de beste G-sporters der aarde hebben zich in Londen verzameld om als G-20 te proberen een goede strategie te vinden om de boel draaiende te houden. Als winning team mogen we meepraten in Londen. Die oplossingsgerichtheid vind ik inspirerend, daar kunnen we in de atletiek nog wat van leren. De topsport heeft veel krediet verspeeld, maar we vonden het wel erg leuk zo vele records te zien sneuvelen. Nu is het een beetje crisis. De pindakaasfabriek van Unilever draait gewoon door, maar voor kaviaar moet er nog wel een steur overblijven en daarom gaan we groen doen en worden volgens de traditionele modellen de belastingen aangepast omdat er overtraining ontstaat nu de moraalridders het beleg van Lijden anders gaan interpreteren.

Blauwe leeuwen worden oranje overgeschilderd, linkse mensen worden bankdirecteur, atletiek blijkt meer op wielrennen te lijken dan menigeen dacht en Nederland wordt wereldkampioen voetbal. Het kan verkeren. Als op tweede Paasdag de Kartuizers van het hardlopen in Den-Helder de Ark weer betreden op weg naar een rondje Texel weten we weer hoe de wereld in elkaar zit. Sommigen gaan erg ver om dichterbij te komen, anderen zijn weer ziende blind.

Het is beter te geven dan te nemen. ” Love is a matter of give and take. You give your love and you take the pil”. Dat komt uit een oude conference die aan actualiteit nog niets heeft ingeboet. Als sporters zijn we met z
allen op weg naar Londen. Maakt dat wat uit ? Maar natuurlijk niet. Als je maar op weg bent, het maakt niet uit waar naartoe. Als de intentie juist is hoef je de intensiteit niet te mijden. Om te winnen zijn naast talent en training kunstgrepen nodig . Topsport is niet gezond, het is geven. Ook wie alles geeft houdt uiteindelijk niets over en alles is flinterdun. One world, one dream. Emancipatie moet je durven, laat ze maar lachen, straffen, huichelen en kwijlen. Niet alle Samaritanen lopen door.

Mijn seizoen zit erop. Na Vorden, Kampen en een recreatief rondje eigen dorp ben ik eigenlijk helemaal marathonfähig maar ik verf een eitje en neem wat gas terug. Voor wie de marathon weer opzoekt : Prettige opstanding en succes.

© hardloopnieuws.nl