< terug

Doelgroepenbeleid

De publiciteitsdronken organisatoren van loopfestivals hebben een middel gevonden om iedere willekeur gelegitimeerd te krijgen. Het streven om lopen tot een sport voor iedereen te maken ligt hier aan ten grondslag. Dat streven is prima gelukt en hard lopen is nu een rage. Er schrijven bij sommige evenementen zelfs zoveel deelnemers in dat er nee verkocht kan worden. In de hoeveelheid deelnemers ligt dan niet meer de exclusiviteit. Die moet elders gevonden worden. Doelgroepenbeleid wordt de nieuwe teneur.

21 januari 2014 (0 reacties)

Hardlopen

door Henk van Duuren

De publiciteitsdronken organisatoren van loopfestivals hebben een middel gevonden om iedere willekeur gelegitimeerd te krijgen. Het streven om lopen tot een sport voor iedereen te maken ligt hier aan ten grondslag. Dat streven is prima gelukt en hard lopen is nu een rage. Er schrijven bij sommige evenementen zelfs zoveel deelnemers in dat er nee verkocht kan worden. In de hoeveelheid deelnemers ligt dan niet meer de exclusiviteit. Die moet elders gevonden worden. Doelgroepenbeleid wordt de nieuwe teneur.

De eersten die er aan moeten geloven zijn de mannen. Ze worden buiten spel gezet door de vrouwen. Meidenlopen vol vrouwelijk gevoel en natuurlijk een vrouwelijk doel: Maandverband voor Afrikaanse meisjes. Alle deelneemsters lopen op vleugels en dat allemaal onder het zingen van een lijflied en reclametekst: “Always look at the bright side of live!” Wat zijn we toch goed bezig, niet competitief en het wij-gevoel stijgt naar ongekende hoogten op de parkoersen van deze gruwel in de hardloopsport. Mannenlopen* worden vanzelfsprekend de tegenhangers.

Klooi met het prijzengeld. Kom je uit het buitenland en loop je te hard, dan krijg je minder en zo doet een organisatie de deur dicht voor de beste atleten. Worden het fijne Nederlandse lopen en staat iedereen aan de kant in Volendammer kleding of in letterlijk oogverblindend oranje achter de dranghekken. Het scanderen van ‘Hup, Holland hup kan achterwege blijven, want er lopen in deze doelgroepenlopen alleen maar atleten van ‘Hollandse afkomst. Op geschikte plekken staan Jan Smit, Nick en Simon, de 3 Js en zelfs de uit het bejaardenhuis opgetrommelde Piet Veerman van de smartlappenpopgroep de ‘Cats de palingsound ten gehore te brengen. Muziek met een luchtje voor hardloopevenementen met een luchtje.

De loopjes om het niet zullen toenemen. Loop je te snel, dan word je in ieder geval buiten gesloten. Je hoort immers niet tot de doelgroep! Het gaat niet om het winnen, het gaat om de saamhorigheid, het goede doel, de reclame voor de sponsoren. Competitie mag, alleen maar als we winnen. Waarin een volk klein kan zijn hebben we met zijn allen laten zien bij de huldiging van Nederland als vicewereldkampioen voetballen. Geen winst en wel de euforie! We willen dansen, zingen en zuipen. Als het met de geldzaken en het goede gevoel van je doelgroep maar goed zit, dan doet de rest er niet toe.

Bij veel hardloopfestivals is het hardlopen nagenoeg bijzaak geworden. De naam van de loop begint al met de naam van een sponsor en er is een complete kermis omheen georganiseerd. Het is pure commercie, waarbij de organisatoren uit zijn op hun eigen eeuwig durende roem in hun gehucht, dorp, stad of land. Dat is natuurlijk ook een doelgroep en binnenkort start de Bobo-loop. Hardlopers met de air van Silvester Stallone of Arnold Schwarzenegger en een groot hoofd, waar ook een grote bek in past, zijn alleen welkom. En de winnaar? Die wordt meteen lijstduwer van een grote Nederlandse politieke partij.

* zie column: mannenloop

© hardloopnieuws.nl

Reacties

    Geen reacties.
Al een account, log hier in.

Geef een reactie

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *

Doelgroepenbeleid

De publiciteitsdronken organisatoren van loopfestivals hebben een middel gevonden om iedere willekeur gelegitimeerd te krijgen. Het streven om lopen tot een sport voor iedereen te maken ligt hier aan ten grondslag. Dat streven is prima gelukt en hard lopen is nu een rage. Er schrijven bij sommige evenementen zelfs zoveel deelnemers in dat er nee verkocht kan worden. In de hoeveelheid deelnemers ligt dan niet meer de exclusiviteit. Die moet elders gevonden worden. Doelgroepenbeleid wordt de nieuwe teneur.

2 mei 2011 (0 reacties)

Hardlopen

door Henk van Duuren

De publiciteitsdronken organisatoren van loopfestivals hebben een middel gevonden om iedere willekeur gelegitimeerd te krijgen. Het streven om lopen tot een sport voor iedereen te maken ligt hier aan ten grondslag. Dat streven is prima gelukt en hard lopen is nu een rage. Er schrijven bij sommige evenementen zelfs zoveel deelnemers in dat er nee verkocht kan worden. In de hoeveelheid deelnemers ligt dan niet meer de exclusiviteit. Die moet elders gevonden worden. Doelgroepenbeleid wordt de nieuwe teneur.

De eersten die er aan moeten geloven zijn de mannen. Ze worden buiten spel gezet door de vrouwen. Meidenlopen vol vrouwelijk gevoel en natuurlijk een vrouwelijk doel: Maandverband voor Afrikaanse meisjes. Alle deelneemsters lopen op vleugels en dat allemaal onder het zingen van een lijflied en reclametekst: “Always look at the bright side of live!” Wat zijn we toch goed bezig, niet competitief en het wij-gevoel stijgt naar ongekende hoogten op de parkoersen van deze gruwel in de hardloopsport. Mannenlopen* worden vanzelfsprekend de tegenhangers.

Klooi met het prijzengeld. Kom je uit het buitenland en loop je te hard, dan krijg je minder en zo doet een organisatie de deur dicht voor de beste atleten. Worden het fijne Nederlandse lopen en staat iedereen aan de kant in Volendammer kleding of in letterlijk oogverblindend oranje achter de dranghekken. Het scanderen van ‘Hup, Holland hup kan achterwege blijven, want er lopen in deze doelgroepenlopen alleen maar atleten van ‘Hollandse afkomst. Op geschikte plekken staan Jan Smit, Nick en Simon, de 3 Js en zelfs de uit het bejaardenhuis opgetrommelde Piet Veerman van de smartlappenpopgroep de ‘Cats de palingsound ten gehore te brengen. Muziek met een luchtje voor hardloopevenementen met een luchtje.

De loopjes om het niet zullen toenemen. Loop je te snel, dan word je in ieder geval buiten gesloten. Je hoort immers niet tot de doelgroep! Het gaat niet om het winnen, het gaat om de saamhorigheid, het goede doel, de reclame voor de sponsoren. Competitie mag, alleen maar als we winnen. Waarin een volk klein kan zijn hebben we met zijn allen laten zien bij de huldiging van Nederland als vicewereldkampioen voetballen. Geen winst en wel de euforie! We willen dansen, zingen en zuipen. Als het met de geldzaken en het goede gevoel van je doelgroep maar goed zit, dan doet de rest er niet toe.

Bij veel hardloopfestivals is het hardlopen nagenoeg bijzaak geworden. De naam van de loop begint al met de naam van een sponsor en er is een complete kermis omheen georganiseerd. Het is pure commercie, waarbij de organisatoren uit zijn op hun eigen eeuwig durende roem in hun gehucht, dorp, stad of land. Dat is natuurlijk ook een doelgroep en binnenkort start de Bobo-loop. Hardlopers met de air van Silvester Stallone of Arnold Schwarzenegger en een groot hoofd, waar ook een grote bek in past, zijn alleen welkom. En de winnaar? Die wordt meteen lijstduwer van een grote Nederlandse politieke partij.

* zie column: mannenloop

© hardloopnieuws.nl

Reacties

    Geen reacties.
Al een account, log hier in.

Geef een reactie

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *