< terug

Limieten

Jitze Weber gaat voor hardloopnieuws.nl zijn column “All along the Watchtower” schrijven. “All along the Watchtower” is een rocklied geschreven door Bob Dylan. Jitze Weber is al vele jaren actief als trainer en hardloper. In het verleden schreef hij een aantal bijdragen voor oa Runners. Vandaag zijn eerste column: Limieten

8 augustus 2007 (0 reacties)

All along the Watchtower


Jitze Weber schrijft voor hardloopnieuws.nl zijn column “All along the Watchtower”. “All along the Watchtower” is een rocklied geschreven door Bob Dylan.

Door Jitze Weber

Een WK in Osaka 2007, warm en ver. Waar moet je de grens trekken rondom het eiland van de topsport ? Een vraag die bij verschillende sporten een ander antwoord oplevert. Globaal lijkt het simpel: de besten sturen we naar het WK . Maar er is meer : Eenoog kan koning zijn en het gewichtsvoordeel van het hebben van 1 oog is een belemmering bij het zien van diepte. Omdat je in de topsport diep moet gaan om bovenaan te eindigen is het al met al tamelijk ingewikkeld om optimaal te selecteren.

Amerikanen maken het niet ingewikkeld: wie de trials wint mag deelnemen en thats it. Bij het Nederlandse schaatsen leidt selecteren tot paginavullende intriges waar we verontwaardigd over doen, maar die ook zeer amusant zijn. De amusementswaarde telt ook mee en omdat Nederlandse deelnemers bij zouden kunnen dragen aan een verhoogde belangstelling voor atletiek in de breedte menen sommigen zelfs dat ook lopers en loopsters van mindere allure toch maar moeten worden afgevaardigd bij gebrek aan beter. Daar denken de sporters zelf gelukkig steeds vaker anders over en gelijk hebben ze.Voor een beetje marathonloper is een EK meestal weinig meer dan drie maanden inkomensderving en dat mag best meewegen bij het maken van keuzes.

Dan zijn er nog de wedstrijdomstandigheden en de kans op kwalificatie voor de Spelen in Bejing. Memorabel blijft de terugwijzing van Nadja Wijenberg toen ze zich wou kwalificeren voor Athene. Na twee net-niet pogingen om onder de 2.30 te lopen in resp. Rotterdam en Enschede viel voor haar het doek, terwijl zij bij uitstek een loopster is die zware omstandigheden weet te trotseren. De KNAU had (zeker toendertijd!) geen trek in roddels over vriendjespolitiek en hun houding was dus even begrijpelijk als mijn verontwaardiging. De Olympische marathon van Athene bij de vrouwen deed de snelste vrouw aller tijden uitstappen en eigenlijk weet ik zeker dat Nadja haar al voor het 30 km.-punt in de rug zou hebben gekeken. Jammer, maar helaas. Wel iets om uit te leren: je doet het toch nooit goed.
Wij wonen in een kikkerland en het doel moet centraal staan. Met Bejing op komst dreigen dus weer dezelfde valkuilen. De vragen hoe hittebestendig iemand is, of iemand tegen smog kan, of iemand Azië als aangenaam ervaart en zo beter in een flow kan komen, mogen wat mij betreft dan ook mee gaan tellen. Je kunt op tijd afreizen naar Japan, maar dan pak je nog maar een deel van het probleem. In training werk je in de eindfase van de voorbereiding steeds specifieker. De Japanse temperaturen mogen die van Bejing plaatselijk benaderen , maar atmosferisch en qua scores met fijnstof zijn er verder minder overeenkomsten met “the place to go” dan je verwacht. Ook cultureel zijn de verschillen groot en ik geef de honkballers in Bejing dan ook meer winstkansen dan onze loopafvaardiging.

Het echte probleem is m.i. dat we in een tijd leven waarin de breedtesport een te centrale plaats inneemt. Topsport is per definitie ongezonder dan gezellig joggen in het bos. Voor de instandhouding van de soort is het darwinistisch bekeken wellicht handiger alle cameras te richten op de afvallers en andere jotemdetotemmers die de topsporters claimen om te klappen voor hun crashdieet na jaren feest vieren. Dat mag best een beetje worden teruggedraaid want het is niet de manier om talent te stimuleren.

Hoe moet het dan wel ? De tijd als limiet hoeft niet naar de prullenbak, maar de normen voor selectie mogen best wat subjectiever. Gebleken is al vaker dat de Amerikaanse methode niet altijd de beste is en aan de andere kant dat te veel zweverigheid tot verdachtmakingen kan leiden. Daar kom je vanaf door als topsporters samen de criteria te formuleren en gezamelijk een commissie te benoemen en daarna hun oordeel te steunen en te accepteren.Voor Nederlanders een erg hete aardappel. Het went wel, in Japan bijvoorbeeld. Daar staan ook andere dingen op het menu. Je kunt er behoorlijk oud worden.

Voor wie toch naar Osaka gaat: veel succes en vergeet niet te genieten van het overheerlijke voedselaanbod.

Sayonara, Jitze.

© hardloopnieuws.nl

Reacties

    Geen reacties.
Al een account, log hier in.

Geef een reactie

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *