< terug

Oant sjen yn Hylpen.

Olympische Spelen maken een prettige vakantie meestal tot een meer dan prettige vakantie. Zo ook deze keer. Wat hebben we weer fantastische prestaties mogen aanschouwen. Onze hardloopmeisjes werden gedubbeld op de tien kilometer. Was het allemaal zo goed en eerlijk allemaal? Wat valt er te treuren? Dit is de wereldtop, die gaat harder. Marathons gaan ons beter af in zwemtenue. De rest van de zwemmers won ook al niets.

19 augustus 2016 (0 reacties)

Overpeinzingen

Olympische Spelen maken een prettige vakantie meestal tot een meer dan prettige vakantie. Zo ook deze keer. Wat hebben we weer fantastische prestaties mogen aanschouwen. Onze hardloopmeisjes werden gedubbeld op de tien kilometer. Was het allemaal zo goed en eerlijk allemaal?  Wat valt er te treuren? Dit is de wereldtop, die gaat harder. Marathons gaan ons beter af in zwemtenue. De rest van de zwemmers won ook al niets.

Judo, paardrijden, niet alles was als verwacht. Andere sporten deden het juist onverwacht goed. We dreigen in Nederland het hoofd niet meer boven water te kunnen houden in de zwemsport. Reden voor Pieterbaas om het bondsbestuur te verzoeken het pluche te verlaten. Er staat een hele rij pokemonzoekers te wachten om hun taken over te nemen. Waar vroeger de Vierkamp het strand opzocht tijdens het slotonderdeel, daar lopen nu files in hun telefoon te staren. Wat kan de zwembond eraan doen dat de zwemtijden voor trainingen zijn verbannen naar tijden waarop een normale jongere nog snel even Franse woordjes ligt te leren? Wat kan de Atletiekunie eraan doen dat gamen een zittende bezigheid is? Wat kan het landelijk bestuur eraan doen dat bewegen op de basisschool door tallozen als een onzinnige kostenpost wordt gezien? Heel veel meer bijdragen dan meejoelen in Rio zit er voor onze bestuurders even niet in. Er blijft in Nederland nog zo veel talent onbenut. Duim omhoog, goed zo Mark. Motiveren, investeren, hoop uitstralen en vooral het lijf even belangrijk maken als het regiecentrum wat er bovenop bungelt. Dat gaat zeker helpen om de hoge scores op BMI naar medailles in Tokio te transformeren. Een goudkandidaat naar huis sturen omdat hij zich niet gedraagt conform hoe het heurt is wel helemaal het toppunt. Voor Maurits wordt het tijd dat hij in Franeker door de brug zakt. Dat deel is goed door Youp verzorgd. Nederland is verder best lekker bezig in Rio. Dafne als sprintprinses. De kans om sprintkoningin te worden blijft voor haar aanwezig. Nog te weinig flair voor een optimale flow, Tokio biedt nieuwe kansen.

 

Hardlopend heeft Andrea Deelstra goed gepresteerd. Dwingelo leefde volop mee en 2.40 is knap als je het relateert aan de omstandigheden die in weinig opzichten lijken op waar ze vandaan komt. Er valt niet altijd veel te kiezen, maar voor Tokio zal het minstens zo belangrijk worden om meer aandacht aan het acclimatiseren te besteden. De frivole rotspunt in Zuid-Amerika staat in schril contrast tot Heerenveen. Ook daar vliegen de messen je om de oren als je niet uitkijkt, maar dan zijn het andere messen. Wat leuk trouwens dat de daklozen van Rio zo heerlijk Italiaans konden eten tijdens de Spelen. Het feest gaat nog even door, althans bij Rio en omgeving. Nu maar hopen dat de hoop wortel schiet en dat het land uit het dal omhoog klimt. Het gaat zo het gaat. Al die leuke flatjes voor de sporters zullen wel weer naar de graaiers gaan. Brazilië komt er wel. Bomvol bodemschatten, nog niet overbevolkt. Gewoon blij blijven en niet met schoenen smijten als je nog geen nieuwe hebt.
 

 

Voor de marathon hebben we als Nederlanders tenminste nog een ijzer in het vuur. De gestaalde perfectie? Abdi Nageeye heeft de limiet gehaald. We gaan het met bovenmodale belangstelling aanschouwen ; de marathon voor mannen in Rio. Steeds vaker wint iemand van wie je het niet meteen verwacht.

 

Ondertussen ben ik vast even in Fryslân wezen kijken hoe het Elfstedenparcours er bij ligt want de vorst komt altijd onverwacht. Een verrassingscontrole. Prachtig, die rust, die vogels, de weidsheid van het gebied waar ik mijn eerste trainingen meemaakte. Zwembad Westergo, de Waddenzee, fietskilometers maken in de wind, de Dongjummer vaart in de winter.

 

Via het prachtige Kampen en de NOP kwamen we in Snits. De ijskamer van het Friese Scheepvaartmuseum met Elfstedenspulletjes en een hoekje Ids Postma. De skûtsjes natuurlijk en door naar een andere plaats van het  Elfstedenparcours. Hindeloopen, het schaatsmuseum. Sorry hoor, wat een uitdragerij. De appeltaart was er heerlijk. Magisch was het, magisch blijft het, dat niet weten wanneer het weer gaat gebeuren. Voortaan ben ik nietrijdend lid. Ooit begonnen met sport, weet ik ook van ophouden. De pittige versie van 1997 heb ik uitgereden. Een tweede voegt eigenlijk niets toe. Erica Terpstra heeft me nog uitgezwaaid. Een dag die misschien vast nog wel eens terugkomt. Bij minus acht en harde wind heb je niets meer aan verfijnde baantechniek en gevangen pokemons. Nu eerst op naar de kibbelingtent. Naast me stond een man uit Wervershoof. Hij deed een rondje Ijsselmeer op een Zündapp uit 1962. Natuurlijk raakten we aan de praat, zelf had ik er vroeger ook een, een Zündapp, een buikschuiver met voetversnelling. De Werfhovenaar had een scooter met een bloemetje erop, een Belli. "Wat raar, het past niet bij het merk", zei ik. Dat was om de scooter een beetje Italiaans te laten overkomen, zo vertelde hij. Iedereen doet het rondje Ijsselmeer op zijn eigen manier. Jan Knippenberg had het, naar ik denk, meestal over rendieren als hij het Ijsselmeer opzocht. Jan ging lopend, andere tijden in de sport waren het alleen op papier. Het was gezellig in de haven. Watersport, biertje erbij, niemand was met Rio bezig. Er lag nog geen ijs in Hindeloopen, maar in gedachten zag ik de stempelpost al weer opgebouwd worden. Hij komt, al was het maar omdat ik het Erben Wennemars zo zou gunnen. Vooralsnog rukken de wijnstokken op in noordelijke richting. Thuisgekomen zag ik een hinde lopen : zilver. Toch weer iemand die dat kan. Onze Koning reikte een medaille uit. Hij liep vroeger  zelf de marathon uit, schaatste de Elfstedentocht en hij was lid van het IOC. Hij weet wat er speelt en dat het meer dan spel is. Hij is als sportman altijd "blij gebleven" op dezelfde manier als Martina. Ook als hij heel veel meer dan een honderdste seconde tekort kwam voor een medaille, kon hij er goed van leven. Voor de atleten die het allemaal moeten doen, gelden andere tarieven. Je kunt daar van alles van vinden. Presteren in de sport is een keuze, het koningschap meestal niet.

© hardloopnieuws.nl

Reacties

    Geen reacties.
Al een account, log hier in.

Geef een reactie

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *