Hardloopnieuws

Je kent ze wel…van die zeurende kleine pijntjes ’s morgens bij het opstaan.In eerste instantie denk je bij jezelf, negeren is de beste optie.En jahoor,  na vijf minuten geen centje pijn meer.  De training gaat als een speer.Zie je wel, ik ben geen watje!

Maar vijf minuten wordt al snel een kwartiertje en voordat je het weet heb je een echte blessure te pakken.

De meeste kwaaltjes ontstaan door onze tomeloze fanatieke inzet in de drang om nog sneller en verder te lopen.

Vervelende termen zoals de lopersknie, stress facturen, shin splits, hielspoor, achillespeesontsteking, zweepslag, hamstringscheuring, worden aan ons vocabulaire toegevoegd.

Paracetamol, ibuprofen, tape en ijs bieden in eerste instantie nog wel wat uitkomst.

Het volgende stadia is de komst van kniebanden, steunkousen, gipsbenen en allerlei rekverbanden.

Voor de echte verslaafden, ik spreek uit eigen ervaring, komen dan de hulpmiddelen van onze grootmoeders uit de kast.

Kwark, grassprietjes, achterste voren douchen, gewoon de hele mik mak wordt maar geprobeerd om dat ene woord…RUST…maar niet te willen horen.

Gelukkig komt voor velen het verstand met de jaren. Je gaat gewoon gematigder trainen, af en toe een dagje absolute rust (dus ook niet eventjes het gazon omspitten) en alles komt vanzelf wel goed.

Alleen dat kleine stemmetje in je hoofd dat blijft….ik moet…ik zal….ik kan niet zonder….

© hardloopnieuws.nl