Hardloopnieuws

Hardlopen

Door Henk van Duuren

Iedere dag kijk ik uit naar mijn krantje. Even de koppen snellen en dan gauw naar de sportpagina. s Maandags is er bij mijn dagblad zelfs een sportbijlage op tabloidformaat. Twintig paginas voor de sportieve verrichtingen, die in het weekend zijn gepleegd, ondersteund door uitslagen , sportcijfers, competitiestanden en andere sportfeiten.
Er wordt gesproken over een tweede loopgolf, hetgeen zich natuurlijk zal vertalen in extra aandacht van de media. Ik blader verwachtingsvol de bijlage door op zoek naar verslagen van gelopen hardloopwedstrijden. Het resultaat is zeer schamel. Twee regeltjes met uitslagen van een gerenommeerde loop en drie regels over een looptopper, die alsnog met een wedstrijd mee gaat doen. In de wetenschap dat er in dat weekeinde zon veertig wedstrijden in den lande zijn geweest is dat wel een schrijnend resultaat ten opzichte van de andere sporten. Driekwart van de bijlage gaat over voetbal en zelfs de verrichtingen van de voetballers uit de hotsenknotsen-begonia-competitie worden vermeld. Of het nu hockey, paardensport, korfbal, dammen, schaatsen, badminton, zaalhandbal, kortom iedere andere sport is, er wordt meer aandacht aan besteed dan aan hardlopen.
Teleurgesteld vouw ik mijn krantje op, deponeer hem in de krantenbad en vraag me af hoe dit toch mogelijk is. Zou het komen door het individuele karakter van de sport, het ontbreken van het begrip team? Ik betwijfel het meteen. Kijk maar naar schaatsen, veldrijden of paardensport. Ligt het dan aan het ontbreken van eigen accommodaties? Er wordt immers gelopen door de straten of door het veld? Ook dat ervaar ik niet als steekhoudend. Omkleed- en douchegelegenheden zijn ruim voor handen en een café, bar of kantine zorgt voor of na de wedstrijd voor het hapje en het droogje.
Waarom is in het ene land rugby populair, in het andere honkbal en in weer een andere uithoek van de wereld ijshockey? Moet ik het zoeken in de traditie van de sport? In Nederland zijn we opgegroeid met voetbal, schaatsen, hockey en korfbal. Toch treedt af en toe een andere sport voor het voetlicht. Bij het zwemmen bijvoorbeeld komt dat door goede prestaties van Pieter van den Hoogeband en Inge de Bruijn. Darts is ongekend populair geworden door Raymond van Barneveld. Daar kan het hem wel eens in zitten. In resultaten op internationaal vlak en de daarbij horende helden met hun voorbeeldfunctie. Waar blijven de personen die in de voetsporen kunnen treden van personen als Nelly Cooman, Gerard Nijboer, Rob Druppers of Ellen van Langen? Ik hoop dat de nieuwe loopgolf niet alleen lopers in de breedte oplevert, maar ook individuen die pieken in wedstrijden die nationaal en internationaal aanspreken.
Op maandag kan ik dan mijn krantje pakken en me verliezen in de sportbijlage met het risico dat ik daardoor in de file beland en te laat op mijn werk kom. Ik heb echter het gevoel dat het zon vaart niet zal lopen.

© hardloopnieuws.nl