Hardloopnieuws

All along the Watchtower

Door Jitze Weber

Jitze Weber schrijft voor hardloopnieuws.nl zijn column “All along the Watchtower”.

Democratie is een groot goed, maar het kan ook stuitend zijn in zijn verschijningsvormen. Daar weten wij Hollanders alles van. Het democratiseren van wereldrecords is ook zoiets. Er zijn er steeds meer van, boeken vol. Een mengeling van humor, onbeholpenheid en het gevoel dat iedereen overal bij moet horen vormt de bron van een eindeloze rij wereldrecords. Flessentrekken, taarten bakken van ongekende grootte, wakker blijven, op de kop in Central Park hangen, marathonlopen, naakt op de tribune zitten, het lijkt erop dat elke benoembare samenkomst of actie een eigen wereldrecord moet hebben om just for one day een hero te zijn. Marathonlopen ? Maakt u zich geen zorgen : ook ik vind dat marathonlopen in dit rijtje niet thuis hoort.

Berlin bleibt doch Berlin, Haile heeft het waargemaakt, eindelijk weer een grens doorbroken. Terwijl ikzelf in een overmoedige bui een zweepslag incasseerde tijdens een stratenloopje liep de aspirant goudenmedaille-in-Londonloper zomaar onder de 2.04 en we hebben het geweten : Overal stonden de sportjournaals bol van verslagen, commentaren, analyses, loftuitingen en de tussenliggende reclameblokken werden door alle schoenenmerken benut met het tonen van scheurende finishlinten, lonesome roads, uitzinnige menigten en met uiteraard even aandacht voor de superschoenen die daarvoor de basis zouden kunnen leggen.
Nee, zo was het niet. Om deze recordpoging te volgen moest je minstens over een internetverbinding beschikken en weten waar je moest zoeken. De sportuitzendingen besteedden traditioneel weer uren aan de voetbalballen en blijkbaar zijn wij als kijkers en sportliefhebbers uitgeleverd aan de hobbys van allerlei hoofdredacties en het grote geld. Mart houdt van basketbal. Inderdaad een leuke sport om naar te kijken, maar in Nederland leeft het niet of nauwelijks. Bij Mart wel en dus moeten wij ineens uren MBA bekijken om in resttijd nog net de laatste seconden van Berlijn-2008 te mogen zien en dat is ondemocratisch, niet rechtvaardig en de reden dat de televisiekijkers steeds vaker achter de pc duiken omdat ze er genoeg van hebben dat volgevroten grachtengordelianen voor hen bepalen wat belangrijk is in het leven. Wacht maar af hamsters! We lossen het zelf wel op, een beetje van onze belastingcenten gedrogeerd zitten brallen over zaken die al eeuwen naar de achterkamertjes van ons bewustzijn zijn verplaatst. Boycotten, revolutie, wij geloven jullie niet meer. Als miljoenen liefhebbers van de loopsport graag willen meebeleven hoe die aangekondigde recordpoging verloopt willen we even niet weten wat de tussenstand is bij Krakersburcht-2 tegen Fortuna- Hypocrietcrisis.

Nu ik verplicht zit te rusten vanwege die zweepslag is het verleidelijk tv te kijken. Wederom sneuvelt er een wereldrecord : nog nooit dook Wallstreet op een dag zo veel punten in het rood en gans de natie zit aan de beeldbuis gekluisterd om het verdampende spaargeld te volgen bij de tenhemelopneming. Als gediplomeerd gek heb ik daar tijd voor, maar soms vraag ik mij af wat er zo prettig en interessant is aan het normale leven. Geen tijd om te trainen, overal stressen, je conformeren en s avonds nagenieten met Paul Witteman, maar niet te lang, want als je je voor 06.30 nog niet bij Diemen in de file zit te scheren kom je te laat en oh,oh, wat zal het baasje weer boos zijn. Enfin, wie het allemaal kan uitleggen zij gezegend. Dertig jaar geleden was ik i.p.v. aan lopen aan roken verslaafd en omdat mijn kop weer eens gecrasht was was ik opgenomen in wat men een ziekenhuis noemde. De betermakers zeiden de ene keer dat ik me aan moest passen om erbij te kunnen horen en als ik dan weer crashte kwam dat omdat ik mezelf niet was. Probeer het dan nog maar eens goed te doen en Goddank kon ik dat niet en dan word je vanzelf hardloper of in het geval van Haile president van Ethiopië of …. tsja, het is wat, een loopbaan.
In dat ziekenhuis werd toendertijd ter gelegenheid van dierendag een sportevenement georganiseerd op de afdelingen en natuurlijk ging mijn belangstelling voornamelijk uit naar de daarna te serveren erwtensoep en de opdoemende kans om weer ongestoord te dampen in de bezoekersruimte. Ook toen leidde allerlei onkunde tot zelfverminkingen en zelfmoord en het voordeel van kapitalisme is dat prestaties beloond worden. Zelf heb ik dat maar omgedraaid, eerst erwtensoep en dan hardlopen. Dat bleek een goede basis voor de Elfstedentocht en wie stond daar aan de finish ? Ja, ûs Mart.
Zo kom je elkaar overal weer tegen. Van hier tot Tokio is het een chaos, maar naar beneden kijkend in het vliegtuig krijg je daar gelukkig niet alles van mee.

Heeft u uw eigen wereldrecord al bedacht ? Doe maar niet, zorg dat de inkeer op tijd komt en zet het op een lopen als u beter wilt worden. Wie liever plat ligt kan beter voor een griepje kiezen en wie denkt dat er veel te kiezen valt moet de democratie koesteren maar ook daarvoor geldt dat er een wet van de verminderde meeropbrengst is die bij grensoverschrijding de ineenstorting kan oproepen. Als het lijf nee zegt moet je leren rusten. Dat leer je het beste van sprinters. Als je ver wil komen moet je er wel naartoe. Dat kan lopend, bij de huidige benzineprijzen toch een aantrekkelijk perspectief. Die brede snelwegen kunnen nog handig worden. Met zijn honderden aan elkaar geknoopt als centipedes op de A1 naar Amsterdam en wie zit daar in de berm bij Bussum ? U raadt het al.

© hardloopnieuws.nl