< terug

Aap uit de mouw

Het naburige stadje heeft een dorpshuis. Dat zegt meteen iets van de grootte en de sfeer. Ons kent ons en dat wordt jaarlijks gevierd met een feestweek. Straten zijn, met of zonder thema, versierd en alles is ’s avonds idyllisch verlicht. Een nieuwe column van Henk van Duuren.

4 september 2016 (0 reacties)

Hardlopen

Het naburige stadje heeft een dorpshuis. Dat zegt meteen iets van de grootte en de sfeer. Ons kent ons en dat wordt jaarlijks gevierd met een feestweek. Straten zijn, met of zonder thema, versierd en alles is ’s avonds idyllisch verlicht. De ontmoeting staat centraal bij de georganiseerde activiteiten en kroegen doen goede zaken. Het sportieve element is echter niet vergeten en op de maandag, wanneer lijf en hoofd nog fris zijn, is er de ‘Lichtstadloop’.

 

Van uit de verre omtrek komen sporters om in de avonduren mee te doen aan deze hardloopwedstrijd. De afstanden voeren door een parkje en daarna volgen de versierde en verlichte bochtige straatjes. De hoofdnummers zijn de 5 en 10 kilometer. Twee of vier keer wordt een ronde gelopen. De omstandigheden zijn goed en al na de eerste doorkomst bij de 5 kilometer blijkt dat er onvoorstelbaar hard gelopen wordt. Bij het finishen gaan bij nagenoeg iedere loper de armen omhoog van vreugde als ze de eindtijd op de klok zien staan.

 

Een verwonderde hardloper vraagt voorzichtig aan de speaker van dienst of de afstand wel correct is. Die beweert, namens de organisatie, dat het tot op de meter correct is. “Als je de bochten te ruim neemt, dan kan het wel iets langer zijn!” wordt nog opgemerkt. Euforie alom en lopers en loopsters slaan de armen om elkaar heen. De dag kan niet meer stuk, bijna allemaal een persoonlijk record op deze feestelijke avond.

 

Bij de 10 kilometer is het van hetzelfde laken en pak. De rondentijden zijn uitstekend en ook hier wordt door de lopers gepiekt. Uitzinnig blij wordt meermalen de finish gepasseerd en het ongeloof over de eigen prestatie spat van de gezichten af. Bij velen duurt het maar even, want dan komt de aap uit de mouw. “Er klopt niets van de afstand!” merkt een atleet op, terwijl hij op zijn sporthorloge kijkt. “Het parcours is 600 meter te kort!” Meerdere lopers controleren daarop hun klokje en constateren dat er geen tien kilometer is gelopen. De prijswinnaars malen er niet om. Het podium is bereikt, de tijd doet er niet toe, want er is de eer en de gevulde enveloppe.

 

De overige lopers moeten genoegen nemen met de positie in hun categorie en kunnen ontgoocheld het persoonlijk record schrappen. Wat zou het mooi zijn geweest als de blijdschap, de euforie, het gelukzalig makend gevoel van net na de finish mee genomen konden worden naar huis. Refererend aan de weinig flatteuze bijnaam van de mensen uit de ‘Lichtstad’ kan er geconcludeerd worden dat de lopers in de aap zijn gelogeerd en de organisatie? Ja, die staat voor aap!

© hardloopnieuws.nl

(opmerking redactie hardloopnieuws: Atleten kunnen vooraf controleren of een wedstrijdafstand klopt door op onze site de lijst van officieel opgemeten parcours te raadplegen. Hierop plaatst de atletiekunie alleen de door atletiekunie parcoursmeters opgemeten parcoursen. Klik hier

 

Reacties

    Geen reacties.
Al een account, log hier in.

Geef een reactie

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *