Hardloopnieuws

Hardlopen

Door Henk van Duuren

Midden in de winter kun je moeilijk van een komkommertijd in het hardlopen spreken. Toch lijkt al de commotie over het blootsvoets lopen in deze categorie te vallen. Dat zou zo kunnen zijn als het een Europees onderzoek betrof. Het betreft echter een Amerikaans onderzoek en gezien de geringe afmetingen van onze aardbol en de supersnelle internetverbindingen kan deze gedachte onmiddellijk los worden gelaten.

Uit het onderzoek blijkt dat op de blote kakkies over s Heren wegen rennen minder druk op de heupen en de knie geeft dan tijdens het hardlopen. In het radioprogramma ‘Spijkers met koppen wist een blote voetenloper aan Dolf Jansen (de man die naast het staccato praten in een onnavolgbaar tempo deze eigenschap ook nog eens kan vertalen naar zijn beentempo bij het hardlopen en daardoor de marathon rond de twee en een half uur kan afraffelen) te vertellen dat het lopen op vereelte voetzolen de straat zacht deed aanvoelen. Enige beperkingen werden wel aangebracht, want split en de ongeorganiseerde ondergrond in het bos werden als minder plezierig voor de voetzolen ervaren. De man zwoer wel bij deze manier van lopen, want hij was daardoor heel snel van een hardnekkige blessure genezen. Als zoiets geopperd wordt en ook nog eens wetenschappelijk onderbouwd lijkt, gaat het hart van menig Nederlandse hardlopende krentenmik sneller kloppen. Minder kans op blessures, geen bezoekjes aan de fysiotherapeut, geen kosten voor weer een paar nieuwe hardloopschoenen, niets van dat al. De kosten voor een extra stukje zeep en een voetenbadje met biotex om al het vuil er af te krijgen zijn dan te verwaarlozen. Leve het blootsvoets lopen!

Wij, Nederlanders, zijn geen conservatieve hardlopers zijn. Beslist niet. Als het kosten besparend is willen we ons wel aan een experiment wagen. De hele wereld, want daar hebben ze ook internet en you tube, lacht zich dan een deuk om ‘die malle Hollanders, die weer eens voorop moeten lopen voor de vaart der volkeren uit. Heel Nederland kermend en kreunend over straten en pleinen, blootsvoets! Prachtige you tubebeelden van in oranjeachtige hondenpoep trappende landgenoten, in slow motion afgespeeld, zodat men de verse hondendrol tussen de tenen door naar boven kan zien krullen. De tot bloedens toe verminkte voeten zullen in allerlei gradaties zichtbaar gemaakt worden in een van de befaamde medische programmas en de serie ‘destroyed in seconds toont zes keer achtereen hoe hardlopers voorgoed hun hobby vaarwel kunnen zeggen als ze in een tussen het gras verborgen glasscherf van een bierflesje trappen en hun voeten voor eeuwig ruïneren. De lijders aan het fenomeen van Raynaud haal je er zo uit, want die lopen driekwart van het jaar rond met witte of blauwe voeten, doordat de bloedvaten zich door de kou verhevigd samentrekken. Nederland bekent kleur met rode, witte en blauwe voeten, soms onverwachts verfraaid met een geurend oranje lint. En wie durft dan nog te roepen dat we trots op Nederland zijn?

Wij, Nederlanders, zijn gelukkig ook rationeel denkende mensen en het hiervoor geschetste beeld zullen we niet aan de rest van de wereld tonen. Wij zweren niet bij het hard lopen op blote voeten, niet met de vingers in de lucht en niet met ontstoken voeten en de daarbij behorende pijnlijke bil van de onvermijdelijke en vermaledijde tetanusinjectie. We trekken de hardloopschoentjes met bijpassende sokken aan tot de tijd dat er een schoen ontwikkeld is, die de kwaliteit heeft van het barrevoets lopen. Op blote voeten hard lopen doen we in de zomer wel, op een strand in Verweggistan, waar de Bounties aan de palmbomen hangen. In Nederland op blote voeten lopen? We zijn toch wel wijzer!

© hardloopnieuws.nl