< terug

Bart van Nunen maakt na 7 jaar jongensdroom waar in Berlijn-marathon

17 september 2018 (0 reacties)

Ik weet het nog als de dag van gisteren, mijn eerste 10km. 7 jaar geleden was dat, als 15 jarige jochie tussen de A junioren (t/m 19 jaar) op het NK. Die dag werd ik gelijk 3e op dat NK en liep ik 32:20. Mijn 5km split was 16:10 dus ik liep 2x exact hetzelfde tempo. Zou mijn aanleg dan op het echte hele lange gaan liggen?

7 jaar later zou ik mijn debuut mogen maken, dat was destijds het plan en dat plan werd vandaag dan eindelijk werkelijkheid. Zo lang gewacht, tot ik mijn droom mocht verwezenlijken. Alles rustig opgebouwd, in mijn jeugd hier en daar wel wat fouten gemaakt maar uiteindelijk door schade en schande wijzer geworden. Je kan wel begrijpen, ik was de laatste dagen iets zenuwachtiger dan normaal…

We stappen rond 8:00 uit de bus, het parcours op. Aan de linker-zijkant staan een paar grote BMW’s met klokken die gesynchroniseerd worden, rechts een groot scherm met film erop en een erg spannende muziek. Kippenvel, nu al, wat is dit vet! als even later het startschot klinkt, weet ik wat me te doen staat: na 7 jaar wachten, moet ik ook nu geduldig blijven.

En dat deden we, gewoon netjes in het groepje van 2:15 mee. Dat tempo ging het echter niet helemaal, want we zouden halverwege doorkomen op 1:07:07 dus dat is meer tempo voor 2:14 laag. Eerste drankpost op 5km, gewoon gelijk pakken, tafel nummer 7 (hoe toevallig :P). Eerste bidon ging er makkelijk in, mooi in de hand mee en rustig drinken dan moet dat geen probleem vormen. Of toch wel?

Na bidon nummer 3 op 15km gaat mijn maag toch wat raar aanvoelen. Misschien in combinatie met de extra spanning toch wat teveel drinken in een korte periode? Nou ja, niks meer aan te doen. Volgende post overslaan en hopen dat het weer wat beter wordt. Dat werd het helaas niet, iets na 22 werd het toch erger en net zoals bij mijn eerste halve had ik toch echt het idee dat ik langs de kant moest. Net voor 25km stond er weer een dixie langs de kant, dus daar ging ik dan: hop, het toilet op. Als automatische impuls nog mijn klokje stop gezet en, na zo’n 14 seconden zag ik na afloop van de race, er weer uit. En daar gingen we weer, 2km later (wat ik dus eigenlijk ook iets langzamer had moeten doen) zat ik weer bij de groep. Even bijkomen tot 30km en dan gaan!

Lees hier verder

Reacties

    Geen reacties.
Al een account, log hier in.

Geef een reactie

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *