Hardloopnieuws

All along the Watchtower

Door Jitze Weber

Jitze Weber schrijft voor hardloopnieuws.nl zijn column “All along the Watchtower”.

Onder het koffiedrinken na een training zat ik wat te toetshoppen op de computer en las ik dat een blogger vond dat mijn schrijfsels niets met Bob Dylan te maken hadden. Hoe komt hij aan die wijsheid? Zeker : veel hardlopers en hardloopsters kennen de muziek van Dylan niet en vele Dylanfans kennen het hardlopen niet. Zonder nader onderzoek te doen durf ik de hypothese wel aan dat de laatstgenoemde groep groter is dan de eerstgenoemde. Toch maar even een poging om de blogger gerust te stellen.

Aan trainen als woord kun je meerdere betekenissen toekennen en in die zin zou het woord door Bob Dylan uitgevonden kunnen zijn. Training kun je uitvoeren om er zelf beter van te worden. Dat kan met muziek ook. Training kun je ook geven om de kans te vergroten dat een ander ergens beter in wordt en ook dat is een hobby van musici.
Een analogie met de muziek van Bob Dylan is invoelbaar. Met het gebruik van teksten die meer richtingen uitkunnen werd Bob Dylan een duursporter in de muziek. Net als in het hardlopen wordt de beste uitvoering van een nummer in de muziek niet zelden gebracht door artiesten die wat minder lang meelopen op het parcours. Jimmy Hendrix kwam met een versie van “All along the watchtower” die de versie van de Bob himself m.i. deed verbleken , maar de dertig heeft hij niet gehaald. Bob Dylan worstelt weliswaar met een hartkwaal, maar hij leeft nog. Waar hardlopers zich beperken tot het schrijven van sporen in het zand kwam Dylan met het op gang brengen van “streams of conciousness”, met woorden spelend bracht hij een bewustzijnsstroom in beeld en lopers proberen dat bewust of onbewust ook. Onze loopsporen worden na enig atmosferisch geweld spoedig gewist en de beïnvloeding van ons bewustzijn door het hardlopen is meestal gunstig. Het resultaat is wel iets moeilijker uitleesbaar en dat is dan weer een voordeel van hardlopen, want wij worden vooralsnog niet door fans belaagd. Met zijn teksten ontsteeg Bob Dylan het popniveau der leuke liedjes en dat doen lopers na verloop van tijd eveneens : na een kennismaking met de duursport (leuke loopjes) en het oplopen van de kilometers per week, komt de behoefte aan structuur en wie nog verder komt ziet dat vele vormen van dynamiek dezelfde patronen kennen. Modellen uit de economie kunnen vaak moeiteloos worden doorvertaald naar training. “Muziek is topsport” hoorde ik laatst een groot musicus roepen, maar hij voegde eraan toe dat er in de muziek geen winnaars en verliezers zijn. Daar ben ik het maar ten dele mee eens.

Schakelen we even door naar de privésfeer, dan blijken ook daar problemen op te duiken die we uit het lopen kennen. Met de carrière van Bob Dylan ging het begin jaren-70 bergafwaarts omdat hij worstelde met de keuze tussen optredens en een goede invulling van het vaderschap. Waar hebben we dat meer gehoord?

In zijn muziek duikt het duursportbeeld geregeld op. Zo ken ik de lp “Blood on the track” en ook “Highway 61 Revisited” is een muzikale parcoursbeschrijving waar de organisatoren van de Triatlon van Almere nog wat van kunnen opsteken. Zelfs met onrecht in de sport heeft Dylan zich publiekelijk bemoeid. Op mijn lievelingsplaat “Desire” vinden we “The story of the Hurricane”, het verhaal over een bokser “who coulda been the champion of the world” , maar gedoemd was in het gevang te eindigen.Hoewel de vergetelheid nadert , maakt Bob nog steeds muziek. Net als hardlopers kan hij maar moeilijk ophouden als de resultaten teruglopen. In “Like a rolling stone” vind je ook het gevoel van altijd onderweg zijn : “no direction home”.

Alles wat als thema in de muziek ten gehore wordt gebracht speelt ook een rol in het lopen en dat zal ook de reden zijn dat zo veel loopvolk zich door muziek laat inspireren. Nooit Bob Dylan gebruikt voor het lopen? Probeer eens “One more cup of coffee” van de lp “Desire”. Prima doping lijkt me.Doping was er in de muziek ook altijd al en zoals sommige machtige bonden in de sport de jacht een beetje sturen, zo ook in de muziek. De gevangenissen stroomden vol, maar bij sommige platenmaatschappijen mocht er van alles in de studio. Hypocriet ? Inderdaad, tijd om een plaatje op te zetten.

One more cup of coffee for the road, prettige vakantie!

© hardloopnieuws.nl