< terug

Trainingsleer

Toen ik zelf nog niet hard liep verbaasde ik me wel eens over joggers die op de raarste tijden voor mijn flat liepen. Het was de tijd van ” Doe Maar”. Van ” Sport, sport, weg met de sport, niets is gezond waar je moe van wordt”. Die mening hoor je zelden meer, maar de advocaat van de duivel komt op ieders pad

6 december 2007 (0 reacties)

All along the Watchtower

Door Jitze Weber


Jitze Weber schrijft voor hardloopnieuws.nl zijn column “All along the Watchtower”. “All along the Watchtower” is een rocklied geschreven door Bob Dylan.

Toen ik zelf nog niet hard liep verbaasde ik me wel eens over joggers die op de raarste tijden voor mijn flat liepen. Het was de tijd van ” Doe Maar”. Van ” Sport, sport, weg met de sport, niets is gezond waar je moe van wordt”. Die mening hoor je zelden meer, maar de advocaat van de duivel komt op ieders pad. Soms heb je hem nodig als narrow escape vanuit benarde situaties, hij manifesteert zich in vele vormen en hij kan net zo goed een trainer zijn. Deze tijd van het jaar is bijzonder geschikt om die advocaat te consulteren, al was het maar omdat de argumenten om eens een training over te slaan in dit jaargetijde ruimschoots beschikbaar zijn. Geen trek in duistere nattigheid, lui, moegeklaasd, niet overtuigd dat de kerstvrede te vinden is tussen de laatste vallende bladeren. Rotterdam is nog ver. Hooguit een gecamoufleerde hondendrol kan de tred verstoren en natuurschoon heeft niet die dimensie waar je nu meteen opgetogen van raakt. Een periodiserende wedstrijdloper ziet vast ook graag een kleine verlenging van de herstelperiode in het schema als de gezonde Kerstmaaltijd uit de loopbladen democratisch is weggestemd en de gevolgen zich de volgende morgen aandienen.

Als trainer heb ik het niet erg ver geschopt. Intrinsieke motivatie genoeg, maar net te weinig om het thuisfront onder mijn trainersambities te laten lijden. Dat kun je slappe hap vinden, maar ik voel me er prima bij. Het maakt me als trainer wel geschikt om richting sporters af en toe de duivel te vertegenwoordigen en dat ga ik nu ook eens lekker doen zodat alle lezers van hardloopnieuws.nl eindelijk weer eens een wijntje te veel drinken zonder schuldgevoelens. Zie het eens wat ruimer . Laten we die trainingsleer eens tot humane proporties verbouwen en nog harder lopen ook.

Hoe doen we het dan dit jaar met de Kerst? Neem bij uitzondering een voorbeeld aan de niet sportende medemens. Maak u even los van uw gezonde dwangneurose. Bedenk dat training een planmatige verstoring van uw basismetabolisme is en dat dat ook culinair geinterpreteerd kan worden. Geniet ervan, weg met die dwangmatige slalom tussen het te vroeg afgeschoten vuurwerk en ook niet vroeg uit bed om het nog gauw even te doen. Het zal wellicht hard aankomen en wellicht komt u ook aan, maar wees getroost : ook dat hoort er bij. Aankomen is niet altijd een slecht plan als je de marathonfinish al voor je ziet. Op een enkeling na zijn de meeste Nederlandse lopers en loopsters geen toppers en voorzover u wel tot deze categorie behoort weet u vast wel wat ik ook weet : juist die toppers nemen het niet altijd zo nauw, want topper zijn zit ook in je hoofd en dat hoofd wil ook wel eens iets anders dan op de romp bungelend uw trainingparcoursen passeren.
Die nieuwjaarsloop van de club zou ik overslaan. Op oudejaarsavond eet je te veel, drink je meer dan gezond is en ga je als je het goed doet te laat naar bed. Dat noem ik nog eens zwaar trainen, want trainen is afbreken om zo middels het daaropvolgende herstel net iets beter te worden dan voor die training. Wie te snel na de afbraaksessie c.q. braaksessie de training hervat is onvoldoende hersteld en van de beoogde supercompensatie komt niks terecht als je op nieuwjaarsdag een nummertje haalt. Mijn advies : uitslapen, de overgebleven oliebollen opeten en kijken naar het schansspringen in Garmisch-Partenkirchen. Sven Hannawald zal uw aandacht op prijs stellen. Hij doet s zomers wat u nu doet en een beetje aandacht voor sporten waar u normaal niet naar kijkt is leerzaam en het relativeert het monotoon voorthobbelen. Om een afstand te halen moet je ook afstand nemen.

Ontspanning is belangrijk. Dat word je op de trainerscursus ingeprent, maar het wordt er wel tussendoor gemoffeld op een manier die sterk doet denken aan een motiverende uitspraak van een tandarts voorafgaand aan een wortelkanaalbehandeling. Als de hele training een ontspannen karakter draagt glij je langzaam af naar plaatsen in de uitslagenlijst die menigeen zouden doen stoppen. Voor trainende hardlopers is dat zeker waar. Erg? Wie ontspanning in de training tot doel stelt is meestal recreant. Gustav Mahler was zon recreant. Eindeloos liep hij heen en weer naar zijn componeerhuisje in de tuin en er zou ongetwijfeld een geweldige carriere in de ultra voor hem in het verschiet hebben gelegen, ware het niet dat hij de hele dag werd afgeleid door noten. Noten zijn gezond, of het nu om muziek- of cashewnoten gaat en Gustav Mahler gebruikte het lopen alleen maar om bij de notenboom te komen. Hem ging het om de vruchten van zijn werk.

Klopt de moderne trainingsleer dan niet? Het kan ook anders. De vedische trainingsleer kiest andere uitgangspunten. Die trainingsleer komt uit een tijd waarin in onze delta van cultuur nog nauwelijks sprake was. Centraal staat meditatie, de warming-up bestaat uit de zonnegroet en een luisterfase. Luisteren naar je lijf, pas daarna volgt de kern. De ademhaling wordt afgeknepen door tijdens het trainen door de neus te ademen, waardoor de inspanning zwaarder is bij een lagere loopsnelheid. Je traint zo je ademhaling actiever, de voor training nodige prikkel krijgt een andere richting. Weinig spierpijn. Is dat beter ? Navratilova paste het toe in de tennissport. De training zou een flow te weeg brengen die ervoor zorgde dat ze vanzelf op de goede plaats zou staan als de bal er aan kwam. Na een degelijke moderne training draaide ze lang mee in de top, met vedisch trainen zakte ze in de ranglijst. Omdat ze te oud was? Ze had er wel lol in en plezier in de sport is belangrijk. Om te winnen moet je pragmatischer te werk gaan en een goede spits staat op het voetbalveld altijd op zijn plaats. Daar hoeft hij de Magical Mystery Tour niet voor uit te rijden.

Oef, niet te wazig worden. Ik houd me aan de feiten. Sportief gezien zijn die feiten in Nederland hard. Een aanzwellend loperslegioen . Weinig opvallende prestaties. Dat stemt tot nadenken. Blijkbaar is het niet de trainingsleer die Nederlanders in de weg zit. Met de kerstkilos valt het ook wel mee. Het zit in onze hoofden. Daar kunnen we deze maand wat aan doen. Maak daar een mooi feest van.

© hardloopnieuws.nl

Reacties

    Geen reacties.
Al een account, log hier in.

Geef een reactie

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *