In het drukste marathonweekend van het jaar koos Dennis de Freytas (34) uit Etten-Leur niet voor het reguliere circuit. Hij kocht geen startnummer voor de oudste (Enschede) en liet ook de zelfbenoemde mooiste (Rotterdam) schieten. Zijn keuze werd door liefde bepaald. Afgelopen zaterdag stond hij aan de start van de marathon Zeeuws-Vlaanderen. ,,Mijn vriendin komt uit Terneuzen.”

Lees hier verder

Net als de wedstrijd bij de mannen kende ook de vrouwenwedstrijd van de Marathon Zeeuws-Vlaanderen geen enkele spanning. Dat was de verdienste van Monique Verschuure uit Yerseke. De Zeeuwse atlete startte als topfavoriet en maakte die rol meer dan waar: net als Dennis de Freytas bij de mannen leidde ook Verschuure van begin tot eind met grote overmacht.

Lees hier verder

De Freytas klasse apart: Brabander leidt van start tot finish en wint Marathon Zeeuws-Vlaanderen

Hij was vooraf op papier al de snelste, en direct na het startschot in Terneuzen bleek dat Dennis de Freytas ook in de praktijk over veruit de snelste benen beschikte. De atleet uit Etten-Leur leidde in de vijftiende editie van de Marathon Zeeuws-Vlaanderen van begin tot eind en liep onbedreigd naar de zege. Een toptijd zat er vanwege de lastige omstandigheden niet in: met 2:31.19′ bleef De Freytas uiteindelijk ver boven het parcoursrecord.

Lees hier verder

,Een perfecte race in ideale omstandigheden”, weet Dennis de Freytas nog net uit te brengen nadat hij Marathon Eindhoven heeft uitgelopen in een verbetering van zijn persoonlijk record met meer dan een minuut tot 2.22,08 uur.

Lees hier verder

“Een haasklus voor Majida Mayouf leek een goede voorbereiding richting de Rotterdam marathon”, aldus marathonloper Dennis de Freytas. Hij schreef voor hardloopnieuws.nl een verslag van zijn ervaringen in de Sevilla marathon.

Haas
Samen met mijn trainer Jack van Avendonk besloten we dat dit een goede vervangende training zou zijn voor de 5x5km die oorspronkelijk op het schema stond.De meeste mensen om me heen voelde de bui waarschijnlijk al hangen toen ze hoorden dat ik ging hazen. Een aantal jaren geleden liep ik de marathon al eens uit als haas.Met het oog op de Rotterdam marathon had ik me ook echt voorgenomen om op Plaza de España uit te stappen.De oorspronkelijk geplande 30km, werd uiteindelijk toch de befaamde 42.2km.Toen de andere haas, die eigenlijk langer zou doorlopen uitstapte en ik zag dat ze het zwaar had, besloot ik door te lopen en haar er doorheen te slepen.

 

Nationaal record
Ik wist dat ze goed in vorm was, maar dit is echt een hele bijzondere prestatie.Sinds de marathon van Siena hebben we regelmatig contact en delen we onderling trainingen. Aan de hand van de trainingsresultaten kon je een sterke marathon voorspellen, maar dit is uiteindelijk mooier uitgepakt dan we hadden kunnen hopen. Naast kwalificatie voor het WK marathon, heeft ze met een tijd van 2.24,09 het Marokkaans Nationaal record verpulverd.We hebben de wedstrijd volgens het op voorhand besproken raceplan uitgevoerd. Hele vlakke tussentijden en op het einde nog kunnen versnellen. Uiteindelijk hebben we de tweede helft 11 seconden sneller gelopen.

Rotterdam
Al met al kan ik terugkijken op een geslaagde haasklus, mooie vriendendienst en een prachtige marathon.Hoe goed de 2.24,09 voelde, na meerdere intensieve weken en zonder taper week geeft vertrouwen.De kans is aanwezig dat het niet ten goede komt aan mijn eigen marathon, maar veel mooier dan dit kan het bijna niet worden.Een goede vriend helpen haar doel te bereiken en de vreugde/emoties die dat teweegbrengt, geeft enorm veel voldoening.Voorlopig lijkt het herstel prima te gaan. Na een week met enkel wat duurlopen en extra focus op het herstel (zoals cryotherapie), zijn de trainingen richting Rotterdam weer opgepakt.Normaal gesproken zou ik twee marathons in een jaar lopen, nu loop ik er twee binnen twee maanden. Het is een hele uitdaging, maar het zou geweldig zijn als er over een krappe vijf weken opnieuw een mooie marathon komt uitgerold.

Dennis de Freytas hier op archiefbeeld

Uiteraard ging het bij de Enclavecross eerst over wie de zeges pakten. Maar daarna ging het toch al snel over hoe het de komende weken, zo niet maanden verder moet.

Lees hier verder

Ze krijgen vaak te weinig aandacht. Die marathonatleten die alles in het werk stellen om naast een drukke baan of studie het maximale uit de hardloopsport te halen. Ze nemen de sport uiterst serieus en dat verdient respect. Vandaag zetten we Dennis de Freytas in de spotlights. Hij bereidt zich voor op de Rotterdam marathon die op 24 oktober voor de veertigste keer wordt georganiseerd.

Persoonlijk record
Na het Italiaanse marathon avontuur van afgelopen april in Siena is de Freytas nu in volle voorbereiding op de 40e Rotterdam marathon. In Siena liep hij in april een persoonlijk record van 2.23,20. Het doel is nu om in Rotterdam net onder de 2.20 uur te lopen. Het is voor hem een mooie uitdaging om na alle intensieve arbeid deze grens te doorbreken.

Weekomvang
“De eerste periode stond in teken het van snelheid opbouwen. De kortere afstanden (3000m, 5km en 10km) zijn niet echt mijn ding, maar heb wel gemerkt hoe belangrijk deze zijn en dat het zijn vruchten heeft afgeworpen. Daarbij zijn we de weekomvang gaan ophogen” aldus de Freytas.”Tijdens de voorbereiding van de vorige marathon maakte ik ”slechts” weken van 100-120km. Dit heb ik samen met mijn trainer Jack van Avendonk gestaag weten uit te bouwen. Weken van 160/170km voelen nu aan als vanzelfsprekend. Vaak moet ik zelfs juist een beetje geremd worden, want aan gebrek aan motivatie ligt het in ieder geval niet. In het moment wil ik nog wel eens doordraven. Tot nu toe loopt alles erg voorspoedig en voel ik me, zelfs na een intensieve week van 191km, nog heel erg fit!”

Toewijding
“Het is soms wel een zoektocht naar de juiste balans. Naast volle bak werken, vaak dubbel trainen en proberen te zorgen voor voldoende herstelmomenten blijft er vrij weinig tijd over voor andere dingen. Het vraagt veel toewijding, maar als je geen doelen stelt en deze ook niet daadwerkelijk nastreeft kun je ze ook niet behalen. Al lijkt het lopen soms ook op een soort van ontsnappingspoging uit het drukke leven om even alles los te laten. Het is een uitlaatklep om het hoofd te legen… een vorm van inspanning als ontspanning.
Hopelijk is het eindresultaat het uiteindelijk allemaal waard en komt er op de dag zelf wat moois uitgerold. Vooral vertrouwen op de vorm en al het harde trainen is nu belangrijk.
Ik wil eruit halen wat erin zit, maar hoop de komende jaren ook nog door te kunnen groeien. Merk wel dat de overstap naar de marathon tijd nodig heeft om te rijpen. Er valt nog veel te winnen in de ontwikkeling van het lichaam om deze sterker en belastbaarder te krijgen”.

“In aanloop naar de wedstrijden is het overigens erg leuk om andere lopers van verschillende leeftijden en niveaus te spreken en onderwerpen op loopgebied met elkaar uit te wisselen. Je inspireert en motiveert elkaar om het beste eruit te halen. Voor iedereen kan dat een ander doel zijn, maar wederzijds respect kan iedereen wel waarderen. Een positieve vibe is altijd wel fijn en hoop dat ook uit te stralen. Daarnaast valt er nog enorm veel te leren, alle kennis en ervaring die kan bijdragen aan prestatieverbetering is natuurlijk altijd welkom”.

Het was bijna vijf jaar geleden dat Dennis de Freytas (30) nog eens een marathon had gelopen. Afgelopen zondag vierde hij zijn comeback met een tijd van 2.23.20. Een verbetering van zijn pr van maar liefst 12 minuten. Met dank aan de Keniaanse winnares Angela Tanui.

Lees hier verder

Foto Erik van Leeuwen

Tilburger Dennis de Freytas (30) was afgelopen zondag een van gelukkigen die mochten starten in de marathon van Siena. De Olympische kwalificatiemarathon werd gehouden op het vliegveld Ampugnano dichbij Siena.Het werd een uitermate succesvol marathonavontuur voor de atleet van Attila. Hij maakte voor hardloopnieuws een wedstrijdverslag

Piekeren
Het oorspronkelijke plan was om weg te gaan op een tempo met een eindtijd tussen de 3.27 en 2.28. Vertrekken op tempo 3.30 en na 30km kijken of er nog een versnelling in de benen zat.Toen ik hoorde dat er een groep met pacer zou zijn die 2.26 ging lopen heb ik de avond voor de wedstrijd nog lang lopen piekeren. Is het te gewaagd om daar bij aan te sluiten met het risico om in te storten en de wedstrijd te verpesten? Na lang piekeren en een korte nacht als gevolg, was ik vastberaden om een poging te doen bij die groep aan te sluiten. 

De wedstrijd
Vanaf de start zocht ik de groep met de eerste dames op, in de veronderstelling dat dit de groep was die op 2.26 zou lopen. Achteraf bleek dat ik bij de verkeerde groep zat en dat dit de groep was met een pacer die zou lopen op de snelheid van de eerste dame (2.20).Ik vroeg me al af waar de pacer mee bezig was, maar dat verklaart een hoop waarom er constant op tempo 3.20 of harder werd gelopen. Ondanks het hoge tempo kon ik goed bij de groep blijven, totdat deze bij doorkomst van de zesde ronde uit elkaar viel. Rond 37km kreeg ik last van mijn hamstring, waardoor ik het tempo iets heb moet laten zakken. Doorzwaaien/afwikkelen lukte niet goed meer en moest ik wat meer met een gestrekt been lopen om kramp/pijnscheuten te voorkomen. Waarschijnlijk door een struikelpartij rond 34km heb misschien toch iets verrekt. Andere oorzaken zouden kunnen zijn: het koude opspattende water, tekort aan voedingsstoffen/vocht (na 30km kreeg ik niets meer naar binnen gewerkt), gebrek aan ontwikkelde spieren of dat het gewoon de marathon is die erin hakte, precies weet ik het niet. Maar nadat ik op 39km nog een flinke krampscheut in het been kreeg, heb ik het laatste deel toch nog het tempo kunnen opschroeven en kon ik naar een eindtijd van 2.23.20 snellen. 

Vertrouwen
Heb veel voorbij horen komen dat ik te hard trainde, maar het draaide allemaal gewoon echt heel erg lekker.
In de aanloop naar de marathon was elke training raak. De trainingen draaide beter dan verwacht, de tempo’s draaiden harder dan ooit, terwijl alles goed aanvoelde. Daarnaast herstelde het lichaam zich goed en kon ik de belasting aan.Ik wist dat de vorm goed was en dat ik daarop moest vertrouwen, maar een tijd onder de 2.25 had ik zeker nog niet durven te noemen.

Flamingo
Deze week kan ik terugblikken en genieten van de prestatie, maar stiekem zijn de ogen al gericht op volgend doel.  
Enerzijds ben ik dolgelukkig met deze prestatie, anderzijds heeft het me diezelfde avond alweer aan het denken gezet wat er eventueel nog meer in zit. Heb momenteel een relatief korte voorbereiding gehad en merkte met name de laatste week dat ik harde tempo’s goed kon verteren. Dit zou een mooie basis zijn om op voort te borduren.
Daarnaast draaide ik ”slechts” weken van maximaal 110-130km. Daardoor ben ik altijd fris en blessurevrij gebleven, maar als ik hoor dat andere met gemak 160+km aantikken is dat wel een ruim verschil.Ook als ik mijn bouw vergelijk met andere atleten, die zijn echt enorm afgetraind en hebben bijvoorbeeld ook goed ontwikkelde benen. In het huisje waar in zat werd ik dan ook de ”Flamingo” genoemd met me tengere/stokige benen.   

Dankbaar
Al met al was het een geslaagd avontuur en heb deze unieke kans kunnen verzilveren (met een goud randje). 
Heb niet alleen een heel mooi nieuw PR (met 12.04 minuten), maar ben bovendien ook een hele ervaring en een aantal vrienden rijker. Er hing een hele gezellige sfeer en heb enorm veel plezier gehad met de andere atleten in het hotel en in ons huisje.Iets wat ik voor geen goud had willen missen. Ik ben de organisatie van het tuscanycamp dan ook echt heel erg dankbaar voor deze ervaring.

Het is voor Tilburger Dennis de Freytas een unieke kans, de gedreven lange afstandsloper van AV Attila mag van start in de sterk bezette marathon van Siena (Toscane Italië). De marathon op het vliegveld van Ampugnano is speciaal georganiseerd voor atleten met de ambitie om een Olympisch startbewijs te veroveren. Die ambitie heeft de Freytas niet hij wil zijn persoonlijk record met minuten verbeteren.

Parcours
De wedstrijd wordt georganiseerd op het vliegveld Ampugnano. De atleten lopen acht ronden van vijf kilometer en een kleine aanloopronde. Op hetzelfde parcours rond de landingsbaan werd ook al in februari het Italiaans kampioenschap halve marathon georganiseerd. De talentvolle Eyob Faniel liep toen met 1:00:07 een nieuw Italiaans record. De start is om 7.30 uur van zowel de mannen als de vrouwenwedstrijd. De Freytas is er klaar voor. Hij sprak met hardloopnieuws

Onzeker
De Freytas, die al jaren actief is in de wedstrijdsport, was voor de eerste keer een jaar volledig blessurevrij. De mogelijkheid diende zich aan hard te trainen voor de marathon. Het was ook een periode van onzekerheden.”Tijdens de gehele marathonvoorbereiding was het door de huidige corona situatie en de daarbij behorende maatregelen onzeker of het plan voor een uiteindelijke marathon door zou kunnen gaan. Maar juist in deze periode is het belangrijk om een doel voor ogen te kunnen hebben om naartoe te werken” aldus de Freytas. Het was dan ook balen toen ik twee weken geleden te horen kreeg dat de geplande marathon niet kon doorgaan. Op dat moment zijn we direct gaan kijken naar andere mogelijke opties, waaronder: Wrexham, Copenhagen, of zelfs baan als alternatief.Afgelopen maandag kreeg ik te horen dat ik dit weekend al zou kunnen starten in Siena, iets waarvoor ik de organisatie dan ook heel erg dankbaar ben!”

Persoonlijk record
Italië komt even eerder dan gepland en het is last minute nog even een hele hoop geregel, maar het is een unieke kans waarbij ik met de huidige vorm hopelijk mij persoonlijk record kan aanscherpen met zeven misschien wel acht minuten” Zijn persoonlijk record van 2.35.34 stamt nog uit 2016. Ik liep toen zonder voorbereiding of specifieke training een marathon uit. Ik zou eigenlijk pacen tot de helft maar liep door en het werd daardoor een avontuur van de volledige magische 42,195km. Ik ga van start met als richttijd 2.28 en hoop na dertig kilometer nog te kunnen versnellen” Nu vijf jaar later, zal dit de tweede marathon worden en de eerste met serieuze en specifieke voorbereiding. Daarbij hoop ik dit als ervaring mee te nemen om de komende jaren nog door te kunnen groeien.