Paul Musegaas verbeterde het nationale record van Ron Theunisse
Door Henri Thunnissen voor Ultraned.org
Afgelopen vrijdag-zaterdag 1-2 december werd in Taipei het Wereldkampioenschap 24 uur georganiseerd. Nederland was vertegenwoordigd, met bij de mannen Rene Kuijs en Paul Musegaas en bij de vrouwen Arenda Könnecke en Leonie Ton. De begeleiding bestond uit Erik Hengstman, Henri Thunnissen en Renske Verweijen.Er stond een sterk deelnemersveld aan de start.
Twintig jaar na het allereerste WK 24 uur in Uden. Daar werd Paul Beckers Wereldkampioen met een afstand van 270 km en Wim Epskamp werd toen 8e met 251 km. In de Nederlandse ploeg zat naast Epskamp ook o.a. Ron Teunisse. In de nadagen van zijn carrière waarin hij in 1990 in Apeldoorn met zijn 261,475 Nederlands Recordhouder was, liep Ron toen 219 km. Het Belgische team won met grote overmacht het teamklassement, want Etienne van Acker en Lucien Taelman werden 3e en 5e. Twintig jaar later in Taiwan was er geen afvaardiging uit België, ondanks dat Agnieszka Kuczko bij het Belgisch Kampioenschap dit jaar een afstand van 226 km liep. Met zo’n prestatie hoor je naar een WK te kunnen wat ze ook graag wou, maar er werd desondanks geen afvaardiging gestuurd. (Update: André Mingneau had 2 atleten ingeschreven voor het WK 24 uur in Taipei. Maar de KBAB honoreerde die aanvraag niet. Er wordt in België hard gewerkt om een betere band met de bond te krijgen. Een proces wat tijd kost. Maar er is hoop dat het in de komende jaren beter zal gaan. Daar zullen de atleten dan van profiteren.) Nederland was wel vertegenwoordigd, met bij de mannen Rene Kuijs en Paul Musegaas en bij de vrouwen Arenda Könnecke en Leonie Ton. Er stond een sterk deelnemersveld aan de start.
De wedstrijd, parcours en omstandigheden
Op vrijdag 1 december gingen er 138 mannen en 111 vrouwen uit 38 landen van start. De start was om 10 uur met redelijk goede omstandigheden. De temperatuur lag lager dan normaal. Die omstandigheden zouden in de loop van de wedstrijd verslechteren. Het parcours van precies 2 km maakte het lopen op een schema makkelijk. Het was een vlakke ronde met een heen en weer gedeelte in een park aan de oever van een rivier. Wel een park met bijna geen bomen, wat dan wel weer mooie uitzichten op de bergen opleverde. Maar toen in de loop van de wedstrijd de wind begon aan te wakkeren en er een aantal stevige buien waren werd het zwaar voor de deelnemers. Zeker voor degenen die een lager tempo liepen dan wel al stukken wandelden.
Paul Musegaas liep volgens zijn plan in het eerste gedeelte wat sneller om vervolgens terug te vallen in tempo. Om dan in een langzaam oplopend schema richting de 250 km te lopen. Voor Paul was het zijn tweede 24 uur. De eerste 24 uur liep hij in Amersfoort met temperaturen van ver boven de 30 graden, waar hij tot 232 km kwam. Paul wist zijn tempo verder in de wedstrijd stabiel te houden waardoor het Nederlands Record van Ron Teunisse van 261,475 km in zicht kwam. Pas in het allerlaatste gedeelte kreeg hij het echt zwaar, maar toen was het duidelijk dat hij het Nederlands Record ging verbreken. De laatste ronde liep Paul met Rene Kuijs en kwam uit op een afstand van 263,914 km wat goed was voor een 8e plaats bij de mannen.
Rene Kuijs kende geen ideale voorbereiding. Hij kwalificeerde zich vorig jaar voor het WK met een afstand van 228 km in de indoorwedstrijd in het Bislett stadion. Hij is zelf trainer van de A-selectie van PAC Rotterdam. Rene had voor zichzelf een aantal doelen gesteld en de lat niet té hoog gelegd. Zijn tactiek was om zo lang mogelijk hard te lopen en daarbij op een aantal momenten een wat langere pauze te nemen. Die tactiek werkte goed. In het laatste gedeelte verloor Rene wat plaatsen maar werd met een afstand van 233,915 km verdienstelijk 36e in het eindklassement. En een dik PR.
Arenda Könnecke liep vorig jaar een goed EK 24 uur in Verona waar ze tot 200 km kwam. In Taiwan werd de lat wat hoger gelegd. Lang liep ze een uitstekende vlakke wedstrijd. Ronde na ronde, uur na uur een gelijkmatig 10 per uur tempo. Als een Zwitsers uurwerk met als doel een afstand van 220 km. Maar helaas ging het mis. Het tempo ging er uit en Arenda moest veel wandelen, juist in de periode dat door de combinatie temperatuur, wind en regen de gevoelstemperatuur laag lag. Haar doel raakte steeds meer uit zicht, zelfs de 200 km leek niet meer haalbaar. Maar door een sterk slot wist Arenda toch net boven de 200 km uit te komen. Haar afstand van 200,575 km was goed voor een 46e plek. Ze miste haar PR met 138 meter. Arenda deed ook mee in het gelijktijdig georganiseerde WMA Masters WK in de categorie W45. Met afstand de sterkst bezette categorie. Arenda werd 7e.
Leonie Ton was een van de deelnemers die eerder de Spartathlon had gelopen, waaronder winnaars Fotis Zisimpoulos en Camille Herron. Na de Spartathlon had Leonie nog een blessure. Geen ideale voorbereiding wat de verwachtingen wat temperde. Leonie startte goed, maar kwam toen in de problemen. Ze werd erg misselijk. Moest veel wandelen net in de periode dat het zo koud was door de combinatie temperatuur, wind en regen. Maar Leonie is een doorzetter en liep de wedstrijd uit. Ze kwam tot een afstand van 181,719 km goed voor een 65e plek.
Podia
De 24 uur werd bij de mannen gewonnen door Aleksandr Sorokin met een afstand van 301,790 km voor Fotis Zisimopoulos met 292,254 km en Andrii Tkachuk met 284,540 km. Bij de vrouwen verbeterde de Japanse Miho Nakata het Wereldrecord van Camille Herron naar een afstand van 270,363. Olena Shevchenko werd tweede met 254,463 km voor Patrycja Bereznowska met 249,541 km. Litouwen won het teamklassement bij de mannen en Polen bij de vrouwen.
Paul Musegaas in actie tijdens het NK 24 uur
Door Henri Thunissen voor Ultraned.org
Op vrijdag 1 en 2 december wordt in Taipei, de hoofdstad van Taiwan, het Wereldkampioenschap 24 uur georganiseerd. Na het WK 100 km in 2003 en het WK 24 uur in 2006 het derde WK in Taiwan. Janneke Cazemier werd in 2006 9e bij het WK 24 uur met haar afstand van 203,625 km.
Er wordt gelopen op een parcours van 2 km lang in het Dajia Riverside Park langs de Keelung River. Een park met weinig bomen, maar met een waterspeelpark voor kinderen en sportfaciliteiten. Het is een vlak parcours over een fietspad met goed asfalt. De atleten zijn ondergebracht in een aantal hotels niet ver van het parcours. De temperatuur is begin december relatief gunstig voor Taiwanese begrippen.
Naast het Wereldkampioenschap van de IAU wordt gelijktijdig het Wereldkampioenschap Masters gehouden voor lopers en loopsters in de categorie vanaf 35 jaar. Aan dat WK Masters kunnen ook lopers en loopsters meedoen die niet voor hun land zijn geselecteerd.
Nederland zal vertegenwoordigd zijn met 3 mannen en 2 vrouwen. Paul Musegaas werd bij zijn debuut als ultraloper Nationaal Kampioen 24 uur met een afstand van 232,180 km. Gezien de extreem hoge temperaturen in Amersfoort een knappe prestatie. Rene Kuijs liep eind november vorig jaar een afstand van 228,707 km bij de Indoor wedstrijd in het Bislett stadion. De derde man is Mark Wagenaars die in 2021 Nationaal Kampioen werd met 210,239 km. Leonie Ton was eerder al actief voor Nederland bij het WK trail en 100 km. Leonie heeft een PR op de 24 uur staan van 219,914 km. Arenda Könnecke verbeterde vorig jaar bij het EK 24 uur in Verona haar PR naar 200,713 km. Erik Hengstman, Renske Kuijs en Henri Thunnissen gaan mee als begeleiders.
Link naar de aankondiging op de website van de IAU: https://iau-ultramarathon.org/iau-24h-world-championships-1-2-december-2023-chinese-taipei-invitation.html
Archiefbeeld Arenda Könnecke
Door Henri Thunissen voor ultraned.org
Ervaren organisatie in Verona
Na 2 jaar zonder kampioenschappen ultralopen zijn er in het najaar 4 kampioenschappen. Het WK 100 km, EK 24 uur, EK 50 km en WK Trail-Berglopen. Het WK 100 km in Bernau-Berlijn was sportief gezien een groot succes met sterke prestaties. Met voor Nederland een zeldzame bronzen medaille van Piet Wiersma die het Nederlands Record met bijna 20 minuten verbeterde. Het affiche voor het EK 24 uur op 17-18 september zag er fantastisch uit met bijna de gehele Europese top bij zowel de mannen als de vrouwen. De organisatie in Verona was eerder verantwoordelijk voor de EK’s 24 uur in 1999 en 2006 en het WK 24 uur van 2001. In die jaren werd er alleen op de baan gelopen wat nu met het toegenomen aantal deelnemers niet meer kan. Er was een ronde van ruim 1,5 km uitgezet die deels over de atletiekbaan ging. Het was best een lastig rondje met een aantal scherpe bochten en een klimmetje. Bij de start om 10 uur regende het stevig, maar na een uurtje werd het droog. De zon kwam door en het werd nog best warm. Na een lange vrij koude nacht was het zondag om 10 uur voorbij. All-in all waren de omstandigheden goed. De organisatie in Verona gaat voor het WK 24 uur in 2025 waar ze zeker kans voor maken, want dit EK stond als een huis. Er deden 213 atleten uit 28 Europese landen mee. In de open wedstrijd waren er nog eens een kleine 100 deelnemers.
Vrouwen
De Tsjechische Radka Churanova nam meteen de leiding in de wedstrijd gevolgd door Olena Shevchenko uit Oekraïne. Halverwege kwamen Radka Churanova en Olena Shevchenko door met 91 ronden van 1,525 km, met de doorkomsttijd erbij omgerekend voor Radka circa 140 km en voor Olena ca. 139 km. Daarmee liepen ze ruim voor op de doorkomst van Therese Falk die bij het Europees Record van 261,170 km halverwege doorkwam met ruim 133 km. Stéphanie Gicquel (FRA), Joanna Zakrzewski (GBR) en Corine Gruffaz (FRA) kwamen door met 87 ronden en 132-133 km. Francesca Canepa (ITA), Rannveig Hansen (NOR), Clarie Bannwarth (FRA) en Nele Alder Baerens (GER) kwamen door met 86 ronden. Jennifer Coleman (GBR), Malgorzata Pazda-Pozorska (POL) en Patrycja Bereznowska (POL) hadden halverwege 85 ronden.
Na 16 uur hadden de Françaises Corine Gruffaz en Stéphanie Gicquel Olena Shevchenko ingehaald en het gat met koploopster Radka Churanova tot 2 ronden verkleind. Na 18 uur nam Gicquel de leiding van Churanova over met Churanova en Gruffaz in dezelfde ronde. Na 20 uur had Giquel 141 ronden, Corine Gruffaz 140 ronden, Malgorzata Pazda-Pozorska 139 ronden en Patrycja Bereznowska, Anne Stephan en Radka Churanova 138 ronden. Na 22 uur had Gicquel de leiding met 154 ronden gevolgd door Bereznowska met 153 ronden, Gruffaz en Pazda-Pozorska met 152 ronden en Anne Stephan met 151 ronden. Uiteindelijk wist Patrycja Bereznowska Gicquel te passeren en prolongeerde haar Europese titel uit 2018. Ze won met een afstand van 256,250 km. Het gat met de nummer 2 Stephanie Gicquel was nog verrassend groot, want Gicquel werd met 253,581 km tweede voor Malgorzata Pazda-Pozorska die derde werd met 251,806 km. Ook Anne Stephan die vierde werd bleef met haar 250,573 km boven de grens van de 250 km. De Poolse vrouwen wonnen het teamklassement voor de Franse en Duitse vrouwen.
Arenda Könnecke had zich voor het EK gekwalificeerd met een afstand van 192,910 km. Haar doel was een PR van liefst boven de 200 km. Drie weken voor het EK liep ze het WK 100 km. In de periode tussen het WK en EK was ze nog kort ziek. Arenda kwam halverwege door met ca. 112 km. In de uren daarna kende ze wat moeilijke momenten, die ze afwisselde met sterke periodes. Het bleef lang spannend of ze de grens van de 200 km zou halen. Maar met een sterke eindsprint wist ze uiteindelijk uit te komen op een afstand van 200,714 km. In het laatste gedeelte liep Arenda samen met Hinke Schokker die de open wedstrijd bij de vrouwen won met 208,343 km.
Mannen
De Litouwer Aleksandr Sorokin had vooraf aangekondigd zijn eigen IAU Wereldrecord op de 24 uur te willen verbeteren met 320 km als streefafstand. Sorokin nam meteen de leiding in de wedstrijd waarbij hij een tempo van 15 km per uur liep. De andere deelnemers volgden op afstand. Halverwege had Aleksandr Sorokin er 112 ronden opzitten en omgerekend ca. 172 km. De Hongaar Tamas Bodis en de Pool Andrzej Piotrowski volgden met 100 ronden en omgerekend ca. 153,5 km. Marco Visintini (ITA) en Wolfgang Michl (AUT) hadden 98 ronden. Leszek Malyszek (POL) en Ivan Penalba Lopez (ESP) hadden 97 ronden.
In de tweede helft viel het op dat Piotrowski geen terrein meer verloor op Sorokin. Na 18 uur had Sorokin 162 ronden, Piotrowski 150 ronden, Bodis 147 ronden, Visintini 140 ronden en Penalba Lopez 138 ronden. In het laatste gedeelte viel Bodis terug en stopte op 250 km. Sorokin vertoonde op het laatst zowaar menselijke trekjes want kreeg het toch wat moeilijk. De 320 km dan wel 200 mijl haalde hij net niet, maar met zijn afstand van 319,614 km liep hij een nieuw IAU Wereldrecord. Een sterke prestatie van deze sympathieke atleet. Sorokin moest veel extra meters maken bij het inhalen van langzamere deelnemers. Door zijn sterke tweede gedeelte kwam Andrzej Piotrowski tot een afstand van 301,859 km waarmee hij tweede werd. Daarmee is hij nu na Sorokin en Kouros de derde man die een afstand van boven de 300 km liep. Marco Visintini werd derde met 288,483 km. De Polen wonnen het teamklassement voor de Litouwers en de Spanjaarden. Het Kampioenschapsrecord bij een EK was de afstand van 270,087 km van Paul Beckers bij het gecombineerde EK/WK 24 uur in Uden 2003. Paul Beckers was als begeleider aanwezig bij dit EK.
Mark Wagenaars liep vroeg in de wedstrijd tegen een blessure aan. Na een bezoek aan de aanwezige arts en fysiotherapeut kon hij weer op weg. Maar de pijnklachten kwamen terug, ook bij het wandelen. Het eenduidige advies was om in dat geval te stoppen. De rest van de wedstrijd heeft Mark geholpen in de begeleiding van Arenda Könnecke. Het doel van Mark was een verbetering van zijn PR van 210,239 km liefst met een afstand van 220 km. Henri Thunnissen was mee als coach en team leider. Erik Hengstman was als fan van Arenda en hulp aanwezig bij de wedstrijd.
Lees hier verder
Dit jaar zullen twee wereldkampioenschappen niet doorgaan: de WK-24 uur in Roemenië (2-3 oktober) en de WK-50 kilometer in Taiwan (31 oktober). Voorlopig staat de WK Ultratrail nog wel in de wedstrijdagenda. Dit evenement vindt plaats in Thailand (Chiang Mai) van 11-14 november.
Verrassend zijn de afgelastingen niet, maar het betekent wel dat er nu twee jaar geen internationale kampioenschappen zijn geweest op deze ultra-afstanden. Behalve de gezondheidssituatie ter plaatse spelen ook andere afwegingen een rol. Bij de titelstrijd is er internationale deelname. Dit zou de kans op besmettingen (en varianten) doen toenemen. Daarnaast hebben sommige landen reisbeperkingen. Dat kan het voor deelnemers onmogelijk maken om naar de wereldkampioenschappen te gaan. Daardoor kunnen niet alle gekwalificeerde atleten meedoen.
De wereldkampioenschappen 24 uur in Roemenië zijn verplaatst van 22-23 mei naar 2-3 oktober. Dat heeft de International Association of Ultrarunners (IAU) bekend gemaakt. De oorzaak van het uitstel is natuurlijk de corona-pandemie.
Er zijn nu te veel onzekerheden om de gezondheid van de deelnemers te kunnen garanderen. Bovendien hebben -in de huidige situatie- veel atleten grote problemen om naar Roemenië te reizen. In Roemenië zijn op dit moment geen publieke evenementen toegestaan en de verwachting is dat dit nog langere tijd gaat duren. Het organisatiecomité overweegt om ook de locatie te verplaatsen. In plaats van Timisoara wil men de WK-24 uur in Boekarest laten plaatsvinden. De hoofdstad is gemakkelijker bereikbaar en op het oorspronkelijke parcours in Timisoara zijn er problemen.
De wereldkampioenschappen 24 uur zullen volgend jaar in het Franse Albi plaatsvinden op 26-27 oktober. In 2016 is in deze plaats de EK georganiseerd. Het EK-24 uur vindt een jaar later plaats in San Giovanni Lupatoto (Verona, Italië). Er is nog geen definitieve datum vastgesteld in september 2020, maar waarschijnlijk wordt het 19-20 september, aldus de IAU. In dezelfde maand (12 september) is het WK-100 kilometer in Nederland, in Winschoten. Het EK-cross in december 2020 zal worden gehouden in het Ierse Dublin (Blancardstown), aldus de Europese Atletiekbond.