Tapering
“Niet zo bescheiden! Op veel niet-lopers maakt het afleggen van 42 kilometer en 195 meter nog steeds een diepe indruk. Maar zij beseffen niet dat het in feite gaat om het topje van een ijsberg. Want eenmalig 3 uur en 58 minuten afzien in New York, Athene of Terschelling valt in het niet bij de gemiddeld zes uur per week die je in de twaalf voorafgaande weken getraind hebt.” Een nieuwe loopletter dient zich aan
21 januari 2014 (0 reacties)Loopletters:de T van tapering
© Jan Schellekens
Tut tut Gosse,
Niet zo bescheiden! Op veel niet-lopers maakt het afleggen van 42 kilometer en 195 meter nog steeds een diepe indruk. Maar zij beseffen niet dat het in feite gaat om het topje van een ijsberg. Want eenmalig 3 uur en 58 minuten afzien in New York, Athene of Terschelling valt in het niet bij de gemiddeld zes uur per week die je in de twaalf voorafgaande weken getraind hebt. Netto! Dus zonder reistijd naar bos of baan, al naar gelang het beginpunt van je training. Zonder douchen. Zonder het wassen en uithangen van je hardloopkleding. Twaalf weken waarin je 712 kilometer hebt afgelegd om gedegen voorbereid aan de startlijn te verschijnen. Dat zijn al ruim zestien marathons!
86% daarvan wordt afgewerkt in de eerste negen weken, waarna een drietal weken is ingeruimd voor ‘tapering (afbouwen). Persoonlijk vind jij dat eigenlijk de zwaarste periode van de marathonvoorbereiding. Het weekgemiddelde wordt daarin teruggebracht tot 80, 60 en tenslotte 40%. De voornaamste activiteit wordt het eten van pasta, rijst en aardappelen. Op die manier krijgen de spieren gelegenheid om te herstellen, terwijl de lichamelijke vermoeidheid langzaam het lichaam verlaat zodat er straks een frisse, uitgeruste en moreel gesterkte atleet aan de start staat.
Maar bij jou werkt het zo dus niet, Gosse! Je houdt opeens zeeën van tijd over, waarmee je niets zinnigs weet te doen. Je bent hopeloos uit je vaste weekritme. Je voelt opeens allerlei pijntjes die je van tevoren niet had. Je verliest de focus op de komende marathon: wekenlang was je als door een magneet aangetrokken door dat ene punt aan de horizon, maar nu die magneet wordt uitgeschakeld raak je op drift. De komende wedstrijd lijkt opeens niet meer zo vreselijk belangrijk: je krijgt de neiging om je op heel andere zaken te richten.
Drie weken lang duurde deze psychische beproeving, waarbij er dus elke week een schepje bovenop kwam. Afgelopen zondag om twaalf uur ging met een harde ruk de deur van je isoleercel open. En je kon nog maar aan één ding denken: “Wegwezen hier. Rennen, rennen zo hard als mijn benen me kunnen dragen!” Maar het is je gelukt. Onder de vier uur. Gefeliciteerd met deze geweldige prestatie!
Met therapeutische lopersgroet,
Eric
De auteur publiceert ook een eigen weblog: Klik hier om “lopen op de weg” te bezoeken
© hardloopnieuws.nl
Gerelateerd
Tapering
“Niet zo bescheiden! Op veel niet-lopers maakt het afleggen van 42 kilometer en 195 meter nog steeds een diepe indruk. Maar zij beseffen niet dat het in feite gaat om het topje van een ijsberg. Want eenmalig 3 uur en 58 minuten afzien in New York, Athene of Terschelling valt in het niet bij de gemiddeld zes uur per week die je in de twaalf voorafgaande weken getraind hebt.” Een nieuwe loopletter dient zich aan
7 november 2007 (0 reacties)Loopletters:de T van tapering
© Jan Schellekens
Tut tut Gosse,
Niet zo bescheiden! Op veel niet-lopers maakt het afleggen van 42 kilometer en 195 meter nog steeds een diepe indruk. Maar zij beseffen niet dat het in feite gaat om het topje van een ijsberg. Want eenmalig 3 uur en 58 minuten afzien in New York, Athene of Terschelling valt in het niet bij de gemiddeld zes uur per week die je in de twaalf voorafgaande weken getraind hebt. Netto! Dus zonder reistijd naar bos of baan, al naar gelang het beginpunt van je training. Zonder douchen. Zonder het wassen en uithangen van je hardloopkleding. Twaalf weken waarin je 712 kilometer hebt afgelegd om gedegen voorbereid aan de startlijn te verschijnen. Dat zijn al ruim zestien marathons!
86% daarvan wordt afgewerkt in de eerste negen weken, waarna een drietal weken is ingeruimd voor ‘tapering (afbouwen). Persoonlijk vind jij dat eigenlijk de zwaarste periode van de marathonvoorbereiding. Het weekgemiddelde wordt daarin teruggebracht tot 80, 60 en tenslotte 40%. De voornaamste activiteit wordt het eten van pasta, rijst en aardappelen. Op die manier krijgen de spieren gelegenheid om te herstellen, terwijl de lichamelijke vermoeidheid langzaam het lichaam verlaat zodat er straks een frisse, uitgeruste en moreel gesterkte atleet aan de start staat.
Maar bij jou werkt het zo dus niet, Gosse! Je houdt opeens zeeën van tijd over, waarmee je niets zinnigs weet te doen. Je bent hopeloos uit je vaste weekritme. Je voelt opeens allerlei pijntjes die je van tevoren niet had. Je verliest de focus op de komende marathon: wekenlang was je als door een magneet aangetrokken door dat ene punt aan de horizon, maar nu die magneet wordt uitgeschakeld raak je op drift. De komende wedstrijd lijkt opeens niet meer zo vreselijk belangrijk: je krijgt de neiging om je op heel andere zaken te richten.
Drie weken lang duurde deze psychische beproeving, waarbij er dus elke week een schepje bovenop kwam. Afgelopen zondag om twaalf uur ging met een harde ruk de deur van je isoleercel open. En je kon nog maar aan één ding denken: “Wegwezen hier. Rennen, rennen zo hard als mijn benen me kunnen dragen!” Maar het is je gelukt. Onder de vier uur. Gefeliciteerd met deze geweldige prestatie!
Met therapeutische lopersgroet,
Eric
De auteur publiceert ook een eigen weblog: Klik hier om “lopen op de weg” te bezoeken
© hardloopnieuws.nl
Reacties
Geen reacties.
Al een account, log hier in.