Olympisch toetje
Het eind van de Olympische Spelen nadert en net als bij een goede maaltijd is het toetje tot het laatst bewaard, namelijk de 800 meter hardlopen bij de mannen. Sinds het eind van de jaren 70 en het begin van de jaren 80, waarin Sebastian Coe en Steve Ovett hun legendarische wedstrijden liepen, is de 800 meter voor mij de mooiste en meest fascinerende afstand, met de 1500 meter op een goede tweede plaats.
21 januari 2014 (0 reacties)Hardlopen
Door Henk van Duuren
Het eind van de Olympische Spelen nadert en net als bij een goede maaltijd is het toetje tot het laatst bewaard, namelijk de 800 meter hardlopen bij de mannen. Sinds het eind van de jaren 70 en het begin van de jaren 80, waarin Sebastian Coe en Steve Ovett hun legendarische wedstrijden liepen, is de 800 meter voor mij de mooiste en meest fascinerende afstand, met de 1500 meter op een goede tweede plaats.
Vanwaar die fascinatie voor die afstand en niet voor de alle andere afstanden waar tijdens deze spelen superieure prestaties worden geleverd? Ik denk dat het te maken heeft met mijn persoonlijke smaak. Afstanden tot en met 400 meter gaan om de pure snelheid, een explosie van kracht en techniek. Prachtig om te zien, puur genieten, maar de 800 meter heeft meer. Daar komt tactiek bij kijken. Na de start zoeken de atleten positie. Er wordt gedrongen, geduwd en waakzaam rondgekeken terwijl er met een ongelooflijke snelheid wordt gelopen. Als een groep hongerige wolven op zoek naar prooi jagen ze elkaar op, maar dan met de soepelheid van de cheetas. De hoofden gaan van links naar rechts om direct een aanval af te kunnen slaan of mee te gaan met een versnelling. Alerte hoofden op een ontspannen bovenlijf, technisch perfect lopend, we hebben immers te maken met de wereldtop, snellen ze naar de finish. In het laatste stuk van de race wordt er vaak toegeslagen en volgen de versnellingen elkaar op. Als jagende dieren, die weten dat ze hun prooi kunnen slaan, werpen ze zich over de meet. In minder dan twee minuten speelt er zich een spannend verhaal voor je ogen af. Een verhaal van verliezen en van winnen, het kan de snelste zijn, maar ook de tactisch slimste. Het is een verhaal van mannen, die het oerprincipe van de jacht in een andere vorm gegoten hebben. Kijk je naar de vertraagde filmbeelden dan zie je de noblesse van het bewegen. Zet onder die beelden passende klassiek muziek en kunst is geboren. Ik ga echter voor het verhaal en verwacht dat de 800 meter lopers geschiedenis gaan schrijven en ik mag dat meemaken. Geweldig!
© hardloopnieuws.nl
Gerelateerd
Olympisch toetje
Het eind van de Olympische Spelen nadert en net als bij een goede maaltijd is het toetje tot het laatst bewaard, namelijk de 800 meter hardlopen bij de mannen. Sinds het eind van de jaren 70 en het begin van de jaren 80, waarin Sebastian Coe en Steve Ovett hun legendarische wedstrijden liepen, is de 800 meter voor mij de mooiste en meest fascinerende afstand, met de 1500 meter op een goede tweede plaats.
23 augustus 2008 (0 reacties)Hardlopen
Door Henk van Duuren
Het eind van de Olympische Spelen nadert en net als bij een goede maaltijd is het toetje tot het laatst bewaard, namelijk de 800 meter hardlopen bij de mannen. Sinds het eind van de jaren 70 en het begin van de jaren 80, waarin Sebastian Coe en Steve Ovett hun legendarische wedstrijden liepen, is de 800 meter voor mij de mooiste en meest fascinerende afstand, met de 1500 meter op een goede tweede plaats.
Vanwaar die fascinatie voor die afstand en niet voor de alle andere afstanden waar tijdens deze spelen superieure prestaties worden geleverd? Ik denk dat het te maken heeft met mijn persoonlijke smaak. Afstanden tot en met 400 meter gaan om de pure snelheid, een explosie van kracht en techniek. Prachtig om te zien, puur genieten, maar de 800 meter heeft meer. Daar komt tactiek bij kijken. Na de start zoeken de atleten positie. Er wordt gedrongen, geduwd en waakzaam rondgekeken terwijl er met een ongelooflijke snelheid wordt gelopen. Als een groep hongerige wolven op zoek naar prooi jagen ze elkaar op, maar dan met de soepelheid van de cheetas. De hoofden gaan van links naar rechts om direct een aanval af te kunnen slaan of mee te gaan met een versnelling. Alerte hoofden op een ontspannen bovenlijf, technisch perfect lopend, we hebben immers te maken met de wereldtop, snellen ze naar de finish. In het laatste stuk van de race wordt er vaak toegeslagen en volgen de versnellingen elkaar op. Als jagende dieren, die weten dat ze hun prooi kunnen slaan, werpen ze zich over de meet. In minder dan twee minuten speelt er zich een spannend verhaal voor je ogen af. Een verhaal van verliezen en van winnen, het kan de snelste zijn, maar ook de tactisch slimste. Het is een verhaal van mannen, die het oerprincipe van de jacht in een andere vorm gegoten hebben. Kijk je naar de vertraagde filmbeelden dan zie je de noblesse van het bewegen. Zet onder die beelden passende klassiek muziek en kunst is geboren. Ik ga echter voor het verhaal en verwacht dat de 800 meter lopers geschiedenis gaan schrijven en ik mag dat meemaken. Geweldig!
© hardloopnieuws.nl
Reacties
Geen reacties.
Al een account, log hier in.