Armin Hary de blanke topsprinter van 1960
De nood en de ellende in de wereld te boven komen dat was de motivatie voor de Duitse sprinter Armin Hary om te gaan sporten. Onlangs (21 juni ) was het vijftien jaar geleden dat Armin Hary officieel als eerste mens in 10 seconden de 100 mtr wist af te leggen. Dit jaar was het de Franse sprinter Christophe Lemaitre (20) die als eerste blanke sprinter de 100 mtr binnen de tien tellen wist af te leggen.Feitelijk was het echter Hary die als eerste binnen de tien tellen bleef, zo blijkt uit zijn levensverhaal.
21 januari 2014 (0 reacties)Een blanke sprinter die alleen maar werd tegengewerkt
Lees ook Lemaitre blanke favoriet voor de sprint
Foto Jan Schellekens
Door Herman Weening. (met dank aan schrijver Michael Reinsch)
Hardenberg-De nood en de ellende in de wereld te boven komen dat was de motivatie voor de Duitse sprinter Armin Hary om te gaan sporten. Onlangs (21 juni ) was het vijftien jaar geleden dat Armin Hary officieel als eerste mens in 10 seconden de 100 mtr wist af te leggen. Dit jaar was het de Franse sprinter Christophe Lemaitre (20) die als eerste blanke sprinter de 100 mtr binnen de tien tellen wist af te leggen.Feitelijk was het echter Hary die als eerste binnen de tien tellen bleef, zo blijkt uit zijn levensverhaal
Niet aflatende strijd
Nog altijd is de Duitse atleet actief, maar niet meer in de sport. Hij voert tegenwoordige een niet aflatende strijd om kinderen die in armoede te leven een toekomst te geven. Kinderen moeten een toekomst hebben, hij weet uit eigen ervaring dat sport daarbij kan helpen. De wereldrecordhouder 100 mtr voerde in zijn kortstondige carrière ook een niet aflatende strijd, met officials en de Duitse atletiekbond. Een ongelijke strijd.
Wereldrecord
Armin Hary was de eerste sprinter die op een sintelbaan de 100 m in 10 seconden liep. Hij moest dit maar liefst drie keer presteren voordat de officials zijn tijd als een wereldrecord accepteerden. Op 21 juni was het 50 jaar geleden dat Hary in het legendarische Letzigrund stadion van Zürich in een tijdsbestek van een uur twee keer de 100 m in recordsnelheid wist af te leggen. Pas toen was de tijdjury het eens dat zijn tijd van 10 seconden een wereldrecord waard was.
Armoede
Armoede en slechte omstandigheden is een groot voordeel voor sprinters die de top willen bereiken aldus sprintcoach Stephen Francis. Wellicht kan hij het weten want maar liefst drie atletes uit zijn groep werden vorig jaar in Berlijn wereldkampioene, namelijk de Jamaicaanse sprintsters Shelly-Ann Frazer, Brigitte Foster-Hylton en Melaine Walker. “Voor dat soort omstandigheden hoef ik niet naar Jamaica te gaan”, aldus Armin Hary. “Hier in Duitsland is er nog armoede volop. We hebben maar liefst 3 miljoen kinderen die in armoedige omstandigheden leven en die niet een mooie sport kunnen bedrijven. Ben ik dan de enige die zich daarom bekommert. Zelf heeft hij aan den lijve moeten ondervinden wat armoedige omstandigheden voor een mens kunnen betekenen. “Ik heb er alles aan moeten doen om daaraan te ontsnappen. Ik wilde net zoals de anderen behandeld worden. Ik wilde niet dat men wist dat ik arm was en bovendien wilde ik vooral iets leren van het leven”
Sportveld
De legendarische zwarte sprinter uit Duitsland is nu 73 jaar. We zouden nu zeggen, hij was de Usain Bolt van het jaar 1960.Wat voor Usain Bolt de armoedige omgeving van Sherwoon op Jamaica is, was voor Hary Quierschied het steenkolengebied ten noorden van Saarbrücken. Wie daar geboren werd had feitelijk geen toekomst. Hary leefde in een kelderwoning werd geslagen door een vader die plotseling uit zijn leven verdween. Hij deelde een droog brood en een paar aardappelen met zijn moeder en zijn broer. Er was de hele dag de knagende honger van de slechte naoorlogse tijd. “Ik zou in armoede verder opgroeien wanneer ik niet toevallig naast het sportveld opgroeide” aldus Hary
Opmerkingen
Hary werd niet ondersteund door een Jamaicaans schoolsportsysteem zoals tegenwoordig voor de Jamaicaanse atleten. Hary trainde altijd alleen en moest harder werken dan hij ooit in de mijnen had gedaan. Niet de kou van de eindeloze winters of het afzien en de uitputting bij het trainen deed het meest pijn maar de opmerkingen van voorbijgangers in het bos waar hij trainde. “Daar komt weer die idioot” riepen ze hem na. “Wanneer ik mijn warming-up oefeningen deed werd ik nagewezen en uitgelachen”.
Tegengewerkt
In tegenstelling tot Bolt die fans over de hele wereld heeft moest Hary tegen de hele wereld vechten. Wat volgt is het ontluisterende verhaal van een atleet die alleen maar door officials wordt tegengewerkt. Anderhalf jaar voor zijn beroemde optreden in Zürich wist hij bij een atletiektoernooi op zes september 1958 in Friedrichshafen dat de topvorm er was. Bij zijn eerste start die dag wist hij de 100 m in 10.3 seconden af te leggen. Hij vroeg om een tweede sprint. De tweede sprint leverde voor het eerst een 10.0 op. Het was voor het eerst dat een mens de honderd meter in precies tien tellen wist af te leggen. Het publiek jubelde maar de officials vonden zijn prestatie maar verdacht. Bovendien ontdekte men dat de baan teveel afliep, namelijk elf centimeter en dat was een centimeter teveel! Geen record dus. In hetzelfde jaar 1958 werd Hary in Stockholm Europees kampioen.
Knoeien
Zoals Usain Bolt voortdurend heeft te maken met vragen rondom doping waren het bij Hary ook de verdachtmakingen die hem troffen. Hem werd vaker verweten dat hij een truc uithaalde bij de start. Later is in de universiteitskliniek van Freiburg vastgesteld dat zijn reactietijd 300e sneller was dan die van de andere sprinters uit zijn tijd. Hij was daarmee ook te snel voor de tijdwaarnemers van de recordwedstrijd in Zürich op 21 juni 1960. Zuinig werd hem na zijn eerste start verteld dat hij welliswaar 10 seconden had geklokt maar dat ook dit record niet zou gelden. Hij was te vroeg gestart. Een onrechtmatige actie want de starter had de wedstrijd niet onderbroken. Het was de atletiekjournalist Gustav Schwenk, aanwezig in het stadion, die de officials op deze onrechtmatigheid wees. Het gevolg van de interventie van Schwenk was dat men Hary een tweede start toestond. Samen met nog twee andere concurrenten starttte hij nog een keer voor de 100 mtr. Opnieuw liep de Duitser exact 10 seconden. Eindelijk een erkend wereldrecord. Later werd het hem echter duidelijk dat de juryleden zelfs aan het knoeien waren geweest met zijn eindtijd. Een van de functionarissen erkende later dat hij zijn stopwatch bij de eerste 100 mtr na 9.8 seconden had ingedrukt. Uit schaamte tegenover de andere juryleden verzweeg hij deze toptijd. Hij sprak over 9.9 om precies te zijn 9.95 waarna volgens de regels 10 seconden op de jurylijst werd genoteerd. Handmatige tijden werden naar boven afgerond. Hary zou maar wat blij zijn geweest met elektronische tijdwaarneming!
Tweede garnituur
Dat was nog maar één onrechtvaardigheid waartegen hij moest vechten in die tijd. Op de wedstrijddag zelf wilde de Duitse atletiekbond (DLV) het hem zelfs verbieden om te starten. Hij moest zich sparen voor een start bij de Olympische Spelen in Rome later dat jaar. “We werden beschouwd als mensen van tweede garnituur “, aldus Hary. “De sporters waren er voor de officials en niet andersom. Zij deelden de bevelen uit”. “Maar dat bevel heb ik niet opgevolgd, ik wilde in Zürich lopen”.
OS 1960 Rome
De Olympische Spelen van Rome 1960 gaven de sport een andere dimensie.Zo was er de zwarte bokser Cassius Clay en de wonderbaarlijke marathonloper Abebe Bikila die op blote voeten de olympische marathon won. Er was de Deense wielrenner Knud Jensen die aan de gevolgen van doping overleed. En daar was op 1 september 1960 de Duitse zwarte sprinter Armin Hary (23) die als wereldrecorhouder op de 100 m het goud won op de Olympische Spelen. En ook hier doken er opnieuw problemen op.Vier keer moest hij aan de start staan en drie keer werd de start afgebroken. Een valse start werd hem toegerekend. “De enige wedstrijd waar ik niet ontspannen was, was die finale in Rome”, zegt Hary. “Het was niet mijn wedstrijd. Maar het is wel de wedstrijd die nog steeds voor mij de belangrijkste wedstrijd uit mijn carrière was”. “Ik werd Olympische kampioen”. Toch blijft ook hier de herinnering schrijnen Niet de tijd van 10.2 seconden viel tegen maar het feit dat hij weer niet het nationale volkslied hoorde. “Net als in Stockholm twee jaar geleden werd ook in Rome voor mij niet het nationale volkslied gespeeld” aldus Hary. “Pijnlijk want juist dan weet je tenminste waar je het voor hebt gedaan”.Het was de tijd van de koude Oorlog en om de burgers van de DDR niet voor het hoofd te stoten werd het tweede nationale volkslied gespeeld Beethovens Ode an die Freude. Ik stond op het hoogste treetje van het erepodium en dacht als ik een Amerikaan zou zijn dan werd nu het Nationaal volkslied gespeeld. Ondanks de tegenwerking van Duitse officials voelde Hary zich nauw verbonden met de Duitse natie.
Amerika
Drie maanden later had hij Amerikaan kunnen worden. “Het is ontzettend dom van mij dat ik dat niet gedaan heb. Murw gemaakt door de Duitse bond was hij naar Amerika gegaan. Ik was de intriges binnen de Duitse atletiek helemaal zat”. “Ik geloof dat ik op dat moment elke Duitser haatte. In Californie werd hij beroofd en sliep op straat. Hij werd opgepikt door een rijke familie en goed verzorgd. Als Amerikaan had ik het gered maar ik wilde niet.
Geld
De drie overwinningen en wereldrecords van Usain Bolt bij de Olympische Spelen van 2008 zijn ongeveer € 250.000.000 waard aldus Puma woordvoerder Jochen Zeitz. Hary kreeg niet meer dan een hand of een koffer. Hij moet er niet aan denken wat hij vandaag de dag had kunnen verdienen. Voor velen waren de Olympische Spelen van Rome ook het begin van de sponsoring in de sport. Hary liep zijn wereldrecord op Adidas schoenen en de Olympische zege ging op Puma schoenen. Op het erepodium droeg hij weer Adidas. Hij spreekt berichten tegen dat hij geld kreeg voor het dragen van deze schoenen, dat is allemaal bedacht volgens Hary.
Geschorst
Zijn Olympische zege was het begin van het einde. Op 7 mei 1961 besluit hij zijn carrière te beëindigen. De sportieve zelfmoord vond plaats op 24-jarige leeftijd. “Ik had alle doelen bereikt. Ik vond het zwaar om ermee te stoppen, bijna net zo zwaar als mijn Olympische zege in Rome. Maar de officials hebben het voor mij makkelijk gemaakt”. Hij werd geschorst vanwege het overtreden van de amateurregels. Hary zou een onkostenvergoeding hebben ontvangen voor zijn reizen. Een bewuste poging om voor hem het sporten onmogelijk te maken concludeert hij. Ze kregen het zelfs voor elkaar dat de sprinter bij zijn huldiging door de toenmalige Bondspresident Heinrich Lübke niet onderscheiden werd met het zilveren laurierblad.
Talentvolle jeugd
“Ik had geen jeugd, ik heb mijn hele jeugd opgeofferd om te sporten”, zo vat Hary zijn carrière samen. “ Ik heb voor Duitsland gelopen en vervolgens heeft men mij een trap nagegeven. Dan begrijp ik de Amerikaanse bokser Casius Clay dat hij zijn gouden medaille gewonnen op de Olympische Spelen van Rome in de Mississippi gooit”. Ook hij werd alleen maar door de Amerikaanse overheid tegengewerkt. Hary wil nu zijn olympische gouden medaille verloten op het moment dat er 10.000 leden zijn voor zijn AHA stichting. “Op dit moment zijn er nog maar 10. Ik ben doodongelukkig dat het zo langzaam gaat. Wanneer ik nog lang genoeg te leven heb wil ik iets moois achterlaten voor de opvang van talentvolle jeugd”. Sinds vijf jaar heeft hij een stichting die het opneemt voor kinderen die achter gesteld worden en honger lijden. Hij ondersteunt nu 170 kinderen. “Kinderen moeten een perspectief worden geboden dat er een mogelijkheid is om onder de armoede uit te komen”.
Opmerkingen
*Armin Hary is onderscheiden met het Bundeskreuz voor Verdienste
Veroordeeld
*Hary bleef wonen in Landshut en schreef voor de Welt am Sonntag. Schnell wie Hary is in de Duitse taal nog altijd een bekende uitdrukking.In 1980 wordt hij schuldig bevonden van een oplichting ter waarde van 3,2 miljoen Duitse mark. Hij wordt veroordeeld tot een proeftijd van 18 maanden tot 1983.
* Jim Hines
Het record van Hary wordt pas in 1968 door de zwarte sprinter Jim Hines verbroken. Hij liep bij de OS in Mexico stad voor het eerst onder de tien tellen . Het was voor het eerst dat de electronische tijd werd gebruikt. Op 14 oktober 1968 finishte hij voor de Jamaicaan Lennox Miller en zijn landgenoot Charles Greene in een elektronisch gestopte 9,95 seconden. Hierna ontstond er onduidelijkheid of deze tijd als wereldrecord te boek mocht staan. De IAAF besliste dat zijn 9,95 seconden sneller was dan een hand geklokte 9,9 seconden en erkende hiermee het wereldrecord.
Titels Armin Hary
Olympisch kampioen 100 m – 1960
Olympisch kampioen 4 x 100 m estafette – 1960
Europees kampioen 100 m – 1958
Europees kampioen 4 x 100 m estafette – 1958
West-Duits kampioen 100 m – 1960
West-Duits kampioen 200 m – 1960
West-Duits kampioen 70 m horden – 1959
Palmares
100 m
1958: 1e EK – 10,3 s
1960: 1e OS – 10,2 s
© hardloopnieuws.nl
Gerelateerd
Armin Hary de blanke topsprinter van 1960
De nood en de ellende in de wereld te boven komen dat was de motivatie voor de Duitse sprinter Armin Hary om te gaan sporten. Onlangs (21 juni ) was het vijftien jaar geleden dat Armin Hary officieel als eerste mens in 10 seconden de 100 mtr wist af te leggen. Dit jaar was het de Franse sprinter Christophe Lemaitre (20) die als eerste blanke sprinter de 100 mtr binnen de tien tellen wist af te leggen.Feitelijk was het echter Hary die als eerste binnen de tien tellen bleef, zo blijkt uit zijn levensverhaal.
30 juli 2010 (0 reacties)Een blanke sprinter die alleen maar werd tegengewerkt
Lees ook Lemaitre blanke favoriet voor de sprint
Foto Jan Schellekens
Door Herman Weening. (met dank aan schrijver Michael Reinsch)
Hardenberg-De nood en de ellende in de wereld te boven komen dat was de motivatie voor de Duitse sprinter Armin Hary om te gaan sporten. Onlangs (21 juni ) was het vijftien jaar geleden dat Armin Hary officieel als eerste mens in 10 seconden de 100 mtr wist af te leggen. Dit jaar was het de Franse sprinter Christophe Lemaitre (20) die als eerste blanke sprinter de 100 mtr binnen de tien tellen wist af te leggen.Feitelijk was het echter Hary die als eerste binnen de tien tellen bleef, zo blijkt uit zijn levensverhaal
Niet aflatende strijd
Nog altijd is de Duitse atleet actief, maar niet meer in de sport. Hij voert tegenwoordige een niet aflatende strijd om kinderen die in armoede te leven een toekomst te geven. Kinderen moeten een toekomst hebben, hij weet uit eigen ervaring dat sport daarbij kan helpen. De wereldrecordhouder 100 mtr voerde in zijn kortstondige carrière ook een niet aflatende strijd, met officials en de Duitse atletiekbond. Een ongelijke strijd.
Wereldrecord
Armin Hary was de eerste sprinter die op een sintelbaan de 100 m in 10 seconden liep. Hij moest dit maar liefst drie keer presteren voordat de officials zijn tijd als een wereldrecord accepteerden. Op 21 juni was het 50 jaar geleden dat Hary in het legendarische Letzigrund stadion van Zürich in een tijdsbestek van een uur twee keer de 100 m in recordsnelheid wist af te leggen. Pas toen was de tijdjury het eens dat zijn tijd van 10 seconden een wereldrecord waard was.
Armoede
Armoede en slechte omstandigheden is een groot voordeel voor sprinters die de top willen bereiken aldus sprintcoach Stephen Francis. Wellicht kan hij het weten want maar liefst drie atletes uit zijn groep werden vorig jaar in Berlijn wereldkampioene, namelijk de Jamaicaanse sprintsters Shelly-Ann Frazer, Brigitte Foster-Hylton en Melaine Walker. “Voor dat soort omstandigheden hoef ik niet naar Jamaica te gaan”, aldus Armin Hary. “Hier in Duitsland is er nog armoede volop. We hebben maar liefst 3 miljoen kinderen die in armoedige omstandigheden leven en die niet een mooie sport kunnen bedrijven. Ben ik dan de enige die zich daarom bekommert. Zelf heeft hij aan den lijve moeten ondervinden wat armoedige omstandigheden voor een mens kunnen betekenen. “Ik heb er alles aan moeten doen om daaraan te ontsnappen. Ik wilde net zoals de anderen behandeld worden. Ik wilde niet dat men wist dat ik arm was en bovendien wilde ik vooral iets leren van het leven”
Sportveld
De legendarische zwarte sprinter uit Duitsland is nu 73 jaar. We zouden nu zeggen, hij was de Usain Bolt van het jaar 1960.Wat voor Usain Bolt de armoedige omgeving van Sherwoon op Jamaica is, was voor Hary Quierschied het steenkolengebied ten noorden van Saarbrücken. Wie daar geboren werd had feitelijk geen toekomst. Hary leefde in een kelderwoning werd geslagen door een vader die plotseling uit zijn leven verdween. Hij deelde een droog brood en een paar aardappelen met zijn moeder en zijn broer. Er was de hele dag de knagende honger van de slechte naoorlogse tijd. “Ik zou in armoede verder opgroeien wanneer ik niet toevallig naast het sportveld opgroeide” aldus Hary
Opmerkingen
Hary werd niet ondersteund door een Jamaicaans schoolsportsysteem zoals tegenwoordig voor de Jamaicaanse atleten. Hary trainde altijd alleen en moest harder werken dan hij ooit in de mijnen had gedaan. Niet de kou van de eindeloze winters of het afzien en de uitputting bij het trainen deed het meest pijn maar de opmerkingen van voorbijgangers in het bos waar hij trainde. “Daar komt weer die idioot” riepen ze hem na. “Wanneer ik mijn warming-up oefeningen deed werd ik nagewezen en uitgelachen”.
Tegengewerkt
In tegenstelling tot Bolt die fans over de hele wereld heeft moest Hary tegen de hele wereld vechten. Wat volgt is het ontluisterende verhaal van een atleet die alleen maar door officials wordt tegengewerkt. Anderhalf jaar voor zijn beroemde optreden in Zürich wist hij bij een atletiektoernooi op zes september 1958 in Friedrichshafen dat de topvorm er was. Bij zijn eerste start die dag wist hij de 100 m in 10.3 seconden af te leggen. Hij vroeg om een tweede sprint. De tweede sprint leverde voor het eerst een 10.0 op. Het was voor het eerst dat een mens de honderd meter in precies tien tellen wist af te leggen. Het publiek jubelde maar de officials vonden zijn prestatie maar verdacht. Bovendien ontdekte men dat de baan teveel afliep, namelijk elf centimeter en dat was een centimeter teveel! Geen record dus. In hetzelfde jaar 1958 werd Hary in Stockholm Europees kampioen.
Knoeien
Zoals Usain Bolt voortdurend heeft te maken met vragen rondom doping waren het bij Hary ook de verdachtmakingen die hem troffen. Hem werd vaker verweten dat hij een truc uithaalde bij de start. Later is in de universiteitskliniek van Freiburg vastgesteld dat zijn reactietijd 300e sneller was dan die van de andere sprinters uit zijn tijd. Hij was daarmee ook te snel voor de tijdwaarnemers van de recordwedstrijd in Zürich op 21 juni 1960. Zuinig werd hem na zijn eerste start verteld dat hij welliswaar 10 seconden had geklokt maar dat ook dit record niet zou gelden. Hij was te vroeg gestart. Een onrechtmatige actie want de starter had de wedstrijd niet onderbroken. Het was de atletiekjournalist Gustav Schwenk, aanwezig in het stadion, die de officials op deze onrechtmatigheid wees. Het gevolg van de interventie van Schwenk was dat men Hary een tweede start toestond. Samen met nog twee andere concurrenten starttte hij nog een keer voor de 100 mtr. Opnieuw liep de Duitser exact 10 seconden. Eindelijk een erkend wereldrecord. Later werd het hem echter duidelijk dat de juryleden zelfs aan het knoeien waren geweest met zijn eindtijd. Een van de functionarissen erkende later dat hij zijn stopwatch bij de eerste 100 mtr na 9.8 seconden had ingedrukt. Uit schaamte tegenover de andere juryleden verzweeg hij deze toptijd. Hij sprak over 9.9 om precies te zijn 9.95 waarna volgens de regels 10 seconden op de jurylijst werd genoteerd. Handmatige tijden werden naar boven afgerond. Hary zou maar wat blij zijn geweest met elektronische tijdwaarneming!
Tweede garnituur
Dat was nog maar één onrechtvaardigheid waartegen hij moest vechten in die tijd. Op de wedstrijddag zelf wilde de Duitse atletiekbond (DLV) het hem zelfs verbieden om te starten. Hij moest zich sparen voor een start bij de Olympische Spelen in Rome later dat jaar. “We werden beschouwd als mensen van tweede garnituur “, aldus Hary. “De sporters waren er voor de officials en niet andersom. Zij deelden de bevelen uit”. “Maar dat bevel heb ik niet opgevolgd, ik wilde in Zürich lopen”.
OS 1960 Rome
De Olympische Spelen van Rome 1960 gaven de sport een andere dimensie.Zo was er de zwarte bokser Cassius Clay en de wonderbaarlijke marathonloper Abebe Bikila die op blote voeten de olympische marathon won. Er was de Deense wielrenner Knud Jensen die aan de gevolgen van doping overleed. En daar was op 1 september 1960 de Duitse zwarte sprinter Armin Hary (23) die als wereldrecorhouder op de 100 m het goud won op de Olympische Spelen. En ook hier doken er opnieuw problemen op.Vier keer moest hij aan de start staan en drie keer werd de start afgebroken. Een valse start werd hem toegerekend. “De enige wedstrijd waar ik niet ontspannen was, was die finale in Rome”, zegt Hary. “Het was niet mijn wedstrijd. Maar het is wel de wedstrijd die nog steeds voor mij de belangrijkste wedstrijd uit mijn carrière was”. “Ik werd Olympische kampioen”. Toch blijft ook hier de herinnering schrijnen Niet de tijd van 10.2 seconden viel tegen maar het feit dat hij weer niet het nationale volkslied hoorde. “Net als in Stockholm twee jaar geleden werd ook in Rome voor mij niet het nationale volkslied gespeeld” aldus Hary. “Pijnlijk want juist dan weet je tenminste waar je het voor hebt gedaan”.Het was de tijd van de koude Oorlog en om de burgers van de DDR niet voor het hoofd te stoten werd het tweede nationale volkslied gespeeld Beethovens Ode an die Freude. Ik stond op het hoogste treetje van het erepodium en dacht als ik een Amerikaan zou zijn dan werd nu het Nationaal volkslied gespeeld. Ondanks de tegenwerking van Duitse officials voelde Hary zich nauw verbonden met de Duitse natie.
Amerika
Drie maanden later had hij Amerikaan kunnen worden. “Het is ontzettend dom van mij dat ik dat niet gedaan heb. Murw gemaakt door de Duitse bond was hij naar Amerika gegaan. Ik was de intriges binnen de Duitse atletiek helemaal zat”. “Ik geloof dat ik op dat moment elke Duitser haatte. In Californie werd hij beroofd en sliep op straat. Hij werd opgepikt door een rijke familie en goed verzorgd. Als Amerikaan had ik het gered maar ik wilde niet.
Geld
De drie overwinningen en wereldrecords van Usain Bolt bij de Olympische Spelen van 2008 zijn ongeveer € 250.000.000 waard aldus Puma woordvoerder Jochen Zeitz. Hary kreeg niet meer dan een hand of een koffer. Hij moet er niet aan denken wat hij vandaag de dag had kunnen verdienen. Voor velen waren de Olympische Spelen van Rome ook het begin van de sponsoring in de sport. Hary liep zijn wereldrecord op Adidas schoenen en de Olympische zege ging op Puma schoenen. Op het erepodium droeg hij weer Adidas. Hij spreekt berichten tegen dat hij geld kreeg voor het dragen van deze schoenen, dat is allemaal bedacht volgens Hary.
Geschorst
Zijn Olympische zege was het begin van het einde. Op 7 mei 1961 besluit hij zijn carrière te beëindigen. De sportieve zelfmoord vond plaats op 24-jarige leeftijd. “Ik had alle doelen bereikt. Ik vond het zwaar om ermee te stoppen, bijna net zo zwaar als mijn Olympische zege in Rome. Maar de officials hebben het voor mij makkelijk gemaakt”. Hij werd geschorst vanwege het overtreden van de amateurregels. Hary zou een onkostenvergoeding hebben ontvangen voor zijn reizen. Een bewuste poging om voor hem het sporten onmogelijk te maken concludeert hij. Ze kregen het zelfs voor elkaar dat de sprinter bij zijn huldiging door de toenmalige Bondspresident Heinrich Lübke niet onderscheiden werd met het zilveren laurierblad.
Talentvolle jeugd
“Ik had geen jeugd, ik heb mijn hele jeugd opgeofferd om te sporten”, zo vat Hary zijn carrière samen. “ Ik heb voor Duitsland gelopen en vervolgens heeft men mij een trap nagegeven. Dan begrijp ik de Amerikaanse bokser Casius Clay dat hij zijn gouden medaille gewonnen op de Olympische Spelen van Rome in de Mississippi gooit”. Ook hij werd alleen maar door de Amerikaanse overheid tegengewerkt. Hary wil nu zijn olympische gouden medaille verloten op het moment dat er 10.000 leden zijn voor zijn AHA stichting. “Op dit moment zijn er nog maar 10. Ik ben doodongelukkig dat het zo langzaam gaat. Wanneer ik nog lang genoeg te leven heb wil ik iets moois achterlaten voor de opvang van talentvolle jeugd”. Sinds vijf jaar heeft hij een stichting die het opneemt voor kinderen die achter gesteld worden en honger lijden. Hij ondersteunt nu 170 kinderen. “Kinderen moeten een perspectief worden geboden dat er een mogelijkheid is om onder de armoede uit te komen”.
Opmerkingen
*Armin Hary is onderscheiden met het Bundeskreuz voor Verdienste
Veroordeeld
*Hary bleef wonen in Landshut en schreef voor de Welt am Sonntag. Schnell wie Hary is in de Duitse taal nog altijd een bekende uitdrukking.In 1980 wordt hij schuldig bevonden van een oplichting ter waarde van 3,2 miljoen Duitse mark. Hij wordt veroordeeld tot een proeftijd van 18 maanden tot 1983.
* Jim Hines
Het record van Hary wordt pas in 1968 door de zwarte sprinter Jim Hines verbroken. Hij liep bij de OS in Mexico stad voor het eerst onder de tien tellen . Het was voor het eerst dat de electronische tijd werd gebruikt. Op 14 oktober 1968 finishte hij voor de Jamaicaan Lennox Miller en zijn landgenoot Charles Greene in een elektronisch gestopte 9,95 seconden. Hierna ontstond er onduidelijkheid of deze tijd als wereldrecord te boek mocht staan. De IAAF besliste dat zijn 9,95 seconden sneller was dan een hand geklokte 9,9 seconden en erkende hiermee het wereldrecord.
Titels Armin Hary
Olympisch kampioen 100 m – 1960
Olympisch kampioen 4 x 100 m estafette – 1960
Europees kampioen 100 m – 1958
Europees kampioen 4 x 100 m estafette – 1958
West-Duits kampioen 100 m – 1960
West-Duits kampioen 200 m – 1960
West-Duits kampioen 70 m horden – 1959
Palmares
100 m
1958: 1e EK – 10,3 s
1960: 1e OS – 10,2 s
© hardloopnieuws.nl
Reacties
Geen reacties.
Al een account, log hier in.