< terug

Tiener Wolfgram verbetert het Amerikaans marathon juniorenrecord en brengt het op 2:31:49

11 november 2020 (0 reacties)

Tierney Wolfgram is een Amerikaanse hardloopster van 17 jaar. Hardloopnieuws schreef al eerder over dit Amerikaanse fenomeen. Zij verbeterde zaterdag het Amerikaanse juniorrecord in de marathon met een tijd van 2:31:49 op de Parkway Marathon in Sacramento, Californië. Het record was eerder in handen van Cathy (Schiro) O’Brien, die in 1984 2:34:32 liep. Dit lezen we in Fast Women

Als je nog nooit van de Parkway Marathon hebt gehoord dan kan dat kloppen.Het is een marathon uitsluitend voor georganiseerd voor deze recordpoging. Danielle Domenichelli was de racedirecteur voor de door de USATF goedgekeurde race voor drie personen. De organisatie werd geheim gehouden om te voorkomen dat toeschouwers werden aangetrokken.

Wolfgram liep samen met Adam Sjolund en Carson Leavitt, twee van haar teamgenoten van de Universiteit van Nevada om er een officiële race van te maken. (USATF-regels vereisen drie starters, maar ze hoeven niet allemaal te eindigen. Alleen Sjolund en Wolfgram deden dat.) Ze moesten elk twee negatieve Covid-tests ondergaan in de week voorafgaand aan de race om te voldoen aan de USATF-regels.

Het plan was dat het trio een tempo van 5:53  per mijl te lopen maar ze voelden zich goed en liepen vanaf het begin voor op het tempo met een uiteindelijk gemiddeld 5:47 per mijl.

Wolfgram verklaarde na afloop dat ze veel had geleerd over het juiste tempo in deze race. “In mijn andere marathons startte ik te snel en kwam mijzelf later in de wedstrijd tegen. Deze keer hebben Adam en Carson me echt geholpen om succesvol te zijn, ”zei ze.Ze renden over het verharde pad dat langs Sacramento’s American River loopt, twee keer heen en weer. Het team zette elke vijf kilometer hulpposten op en kreeg advies van de assistent-coach EmKay Sullivan uit Nevada.

Dit bericht bekijken op Instagram

There are no words to describe the mass of my gratitude for these two guys. They trained for weeks doing harder and longer workouts just for 2 hours 31 minutes and 49 seconds this morning. They kept me in line and controlled me in the early miles, broke the wind for me the entire way, and lent me strength during the tough parts. Never once did I feel the lonlieness that running a marathon brings and it’s all because of them. They didn’t just help today though. While being in various states training out of the smoke and harm of COVID, watching their workouts come through on Strava kept me not only accountable but gave me faith in myself to grind through the hard efforts leading up to today. Flashback to just 14 days ago, I was beginning to cave to the isolation of running alone. By the first run back with them, I was so overcome with happiness. I had forgotten what it had felt like. Thank you Adam and Carson!

Een bericht gedeeld door Tierney Wolfgram (@tierney.wolfgram) op


Wolfgram, een eerstejaarsstudent in Nevada die pas op 10 mei 18 jaar wordt, koos ervoor om een ​​jaar eerder van de middelbare school af te studeren. Ze begon met haar studie tijdens de coronapandemie. Wolfgram en haar teamgenoten hebben ook te maken gehad met een ongezonde luchtkwaliteit in Reno vanwege bosbranden dit semester. Vanwege de ongezonde lucht en de stijgende Covid-besmettingen, bracht Wolfgram een ​​groot deel van het herfstsemester thuis door in Minnesota en bij haar grootouders in Wyoming. Ze trainde alleen en volgde online lessen. Door zich bij Strava aan te sluiten, bleef ze gemotiveerd, omdat ze de training van haar teamgenoten kon volgen en probeerde hun vorderingen te evenaren.

Maar toen ze terugkeerde naar de campus, werd ze eraan herinnerd hoeveel leuker hardlopen kan zijn als ze met vrienden kon lopen. “De eerste keer dat ik met hen liep, werd ik overweldigd door geluk en emoties”, zei ze. “Ik was vergeten hoe het voelde. Toen ik alleen aan het rennen was, voelde ik me een beetje robotachtig omdat ik het trainingsplan afwerkte in plaats van te genieten van het hardlopen.

Sessies zoals een gemiddeld marathontempo van 4 x 20 minuten hielpen Wolfgram te beseffen dat ze op het goede spoor zat om een ​​kans te maken op het record. Haar aantal kilometers piekten op 102 mijl per week. Veel meer dan in de  voorbereiding op de Olympische Marathon Trials in februari, maar aanzienlijk minder dan de 120 per week die ze liep in de aanloop naar haar eerste marathon, de Twin Cities Marathon 2018. Daar realiseerde ze een eindtijd van 2:40:13. Ze was toen 15 jaar. Het leverde haar na afloop wel een blessure op waar ze een jaar lang last van had.

Vanwege deze blessure had Wolfgram 10 weken de tijd om zich voor te bereiden op  Olympische Marathon-trials in februari van dit jaar. Wolfgram eindigde als 76e in de race, met een tijd van 2:42:47. Toen gaf ze aan de komende jaren geen marathon meer te lopen. Maar toen Corona alle wedstrijddoelen wegvaagde werd alles anders. Haar trainer daagde alle teamgenoten uit om een persoonlijk doel te stellen. Wolfgram dacht onmiddellijk aan het verbeteren van het Amerikaanse junioren marathonrecord en begon ervoor te trainen. De komende tijd geen marathons meer aldus Wolfgram , “ik wil mij meer op de baan gaan richten”. Het is een verstandige keuze voor een atlete die nog groeien moet naar een volwassen atletenlijf.

Reacties

    Geen reacties.
Al een account, log hier in.

Geef een reactie

Je e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *