< terug

Als het winterkoninkje zingt.

Het zijn roerige tijden, dus is het zaak om lekker niksaandehanderig door te lopen. Dat doet je immers goed. Crisis, Trump, verkiezingen…. de wulp heeft zijn stekje al weer gevonden in het buitengebied van mijn woonplaats. Kieviten kwamen kort daarna en zo lijkt alles te gaan als altijd. Tegen de tijd dat de koekoek weer in het bos komt, wordt de koning vijftig. Hij noemt vijftig het nieuwe dertig. Ja ja, dan zou hij nu toch gemakkelijk 3.15 moeten kunnen lopen. Ik zie het niet gebeuren.

2 maart 2017 (0 reacties)

Overpeinzingen
 

Door Jitze Weber

Het zijn roerige tijden, dus is het zaak om lekker niksaandehanderig door te lopen. Dat doet je immers goed.  Crisis, Trump, verkiezingen…. de wulp heeft zijn stekje al weer gevonden in het buitengebied van mijn woonplaats. Kieviten kwamen kort daarna en zo lijkt alles te gaan als altijd. Tegen de tijd dat de koekoek weer in het bos komt, wordt de koning vijftig. Hij noemt vijftig het nieuwe dertig. Ja ja, dan zou hij nu toch gemakkelijk 3.15 moeten kunnen lopen. Ik zie het niet gebeuren.

Bewegen is belangrijk, maar al die nieuwe interpretaties van leeftijd zijn boerenbedrog . Een belangrijke regeringsdoelstelling was het terugbrengen van de gymleraar naar de schooljeugd. Daar is niets van terecht gekomen en zo hobbelen wij voort richting de cultuur van Australië : je leeft supergezond of je bent een volgevroten bankzitter. Geen middenweg. Overal groeit inmiddels onkruid tussen de stenen van de middenweg. Je werkt je de rambam of je vliegt eruit. Je loopt toptijden of je huppelt in de recreantenfile. Het spoor tussen doen en laten is overwoekerd met welig tierend kleefkruid waar geen doorkomen aan is.

 

De oplossing laat ik fijn aan anderen over. Er zijn inmiddels zo veel hoogopgeleide deskundigen om de obese te tackelen, ik hoef echt niets te doen. Ze willen overal wel werk van maken, hun eigen werk vooral. De intrinsieke motivatie kan wel een duwtje in de rug gebruiken. Op zich niet zo raar dat de inspiratie bij veel mensen wel eens uitblijft. Iedereen heeft zo zijn eigen verhaal en dankzij het feit dat we allemaal connected zijn, komen we elkaar niet al te vaak meer tegen. Hoe dat komt? De 24-uurseconomie, automatisering, ploegendiensten, geen zin, druk, regels, verplichtingen, stress en leegte. Alles is oplosbaar in dit "gave land", maar leven in het juiste tempo zit er voor velen niet meer in. Het is hollen of stilstaan, geen middenweg.

 

Het nieuwe hardloopjaar is weer begonnen. Rotterdam nadert; voor de liefhebbers Texel. Tijd voor een voorbeschouwing. In de marathon van Rotterdam zullen de prijzen al verdeeld zijn als de eerste Nederlanders de streep naderen. Africa first. Onze toplopers doen wel voorin mee en na pakweg de eerste dertig finishers valt er een enorm gat. Zeker twintig minuten lang zal er af en toe iemand langs komen en pas bij tijden van boven de 2.45 krijg je weer het gevoel dat er toch best veel deelnemers waren. Rond de vier uur wordt het druk en na 4.30 volgen de zwoegers. Geen middenweg. Dan Texel. Heel veel inschrijvingen. Ook hier een paar toplopers die het onderling uitmaken. Meer dan in Rotterdam is het weer hier van invloed op de uitslag. De zestig is een verlengde marathon, de 120 vraagt bedrijfszekerheid onder alle omstandigheden. De balans is dan moeilijker te vinden. Als het stormt en regent kan de combinatie van een extra vetrandje, een hoge pasfrequentie en een berg ervaring tot winst leiden. Bij mooi weer is juist de afgetrainde eenling met de nauwkeurige voorbereiding in het voordeel. Bij veel kan ik me van alles voorstellen en om dat te trainen liep ik afgelopen zondag in een Rotterdams museum schilderijen te bekijken terwijl mijn cluppie de lampenjongens versloeg dankzij doellijntechnologie. Dopingtechnologie is blijkbaar een stuk ingewikkelder.

 

In tegenstelling tot veel lopers die ik vroeger kende, heb ik geen moeite met niet meer aan de loopjes meedoen. Vaak is niet meer meedoen de enige manier om hardlopend op de been te blijven. Lopen zonder trainingsdoel is een uitdaging op zich. De variatie moet blijven, de discipline om te trainen ook. Het doel is weg. Voor voetballers vast een rare ervaring, maar voor een hardloper is het wel te doen. Tot op zekere hoogte zijn wij onze benen. Alles wat je niet gebruikt, houdt ermee op. Wat je overmatig belast ook. Moge het gesmeerd blijven lopen allemaal. Dertig wordt het nieuwe vijftig, maar alleen binnen de bebouwde kom.

© hardloopnieuws.nl

Reacties

    Geen reacties.
Al een account, log hier in.

Geef een reactie

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *