Hardloopnieuws

Afstuderen en hardlopen

Door Jolanda Verstraten

Jolanda Verstraten schrijft maandelijks haar column voor hardloopnieuws.nl © Jan Schellekens

De laatste tijd heb ik de lezers wel een beetje in de steek gelaten, daar ben ik me zeker van bewust. Ik ben het dus wel verontschuldigd om te vertellen vanwaar die absentie van mijn columns. Afgelopen december heb ik met goed gevolg mijn laatste co-schap en het artsexamen afgerond. Tijdens mijn stage in het Longcentrum Dekkerswald te Groesbeek ben ik uitstekend begeleid. Er werd mij zelfs de mogelijkheid geboden om intern te logeren zodat ik mijn trainingen beter kon combineren met het afsluitend co-schap in de opleiding tot arts. Na afronding van deze stage ben ik op trainingsstage gegaan naar Kenia, waar ik in Iten heb verbleven. En wat heb ik me daar gelukkig geprezen dat ik onder de warme Afrikaans zon kon trainen. Terwijl het winterse landschap in Nederland vele atleten dwong tot alternatieve trainingen deed ik extra kracht op tijdens de duurlopen in de heuvels rondom de Great Rift Valley. Tegelijkertijd breidde ik mijn vocabulaire in het Kiswahili beetje bij beetje uit. Ik weet nu in ieder geval hoe ik een bord geitendarm met ugali kan bestellen. Helaas bleek de woordenschat niet groot genoeg om de nieuwjaarsviering van de Kalenjin party in Eldoret te volgen maar het dansen ging ons wazungo (meervoud van muzungo; de blanke homo sapiens) toch goed af. Ik verbeterde de tijdsduur van mijn langste duurloop ooit met een half uur tot 2 uur omdat ik verdwaalde in het bos. Na afloop was het goed uitrusten in de plaatselijke kerk. Hier worden alle gasten uitgenodigd om iets te vertellen voor de leden zodat iedereen elkaar kent. Voor mijn vertrek terug naar Nederland organiseerden ze zelfs een heel diner voor me, inclusief afscheidscadeaus. Lang ben ik echter niet in het koude Nederland gebleven, na 1 week stapte ik weer in het vliegtuig naar Puerto Rico, een eiland in de Caribische Zee. Daar wachtte de zwaarste halve marathon die ik ooit heb gelopen. De benauwende luchtvochtigheid, de hoge temperaturen en het bergachtige parcours maakten het tot een uitputtingsslag. Tijdens de wedstrijd werd er ijskoud water ‘geserveerd en na de finish werden mijn benen gemasseerd met ijsklontjes. Maar wat een ontzettend mooie ervaring was dat. De dag voor de wedstrijd was er een openingsceremonie waarbij ik in een vol stadion de Nederlandse vlag heb gehesen. Met alle vlaggen van de deelnemers uit de verschillende landen in de top werd er met een fakkel een vlam ontstoken. De toeschouwers waren laaiend enthousiast en dat veranderde ook tijdens de wedstrijd niet. In de week voorafgaand aan het evenement hadden de mensen hun stukje grond langs het parcours al afgezet met linten. Op de wedstrijddag werd er gefeest, gebarbecued, gedronken en gedanst. En niet te vergeten je werd van start tot finish aangemoedigd: “yeah baby, you can do it, i love you!”. Met een negende plaats kon ik weer tevreden huiswaarts keren. Afgelopen dinsdag was dan de officiële beëdiging tot arts en werd mijn bul uitgereikt. Met vrienden en familie hebben we er een mooi feestje van gemaakt. Het hele huis staat nu vol bloemen, aan mij de uitdaging om er zondag bij het NK cross nog een boeket aan toe te voegen! Komen jullie aanmoedigen?

© hardloopnieuws.nl