< terug

Droogbloem

Het gevarieerde loopgroepje rent, bij het ontbreken van een atletiekbaan, door duistere straten. Voor het opwarmen en de looptraining is een verlichte parkeerplaats geschikt. Na een paar versnellingsloopjes wordt begonnen aan het lopen van een aantal duizendjes. Of er werkelijk duizend meter gelopen wordt is de vraag.

21 januari 2014 (0 reacties)

Hardlopen

Door Henk van Duuren

Het gevarieerde loopgroepje rent, bij het ontbreken van een atletiekbaan, door duistere straten. Voor het opwarmen en de looptraining is een verlichte parkeerplaats geschikt. Na een paar versnellingsloopjes wordt begonnen aan het lopen van een aantal duizendjes. Of er werkelijk duizend meter gelopen wordt is de vraag. Dat bepaalt de trainer en die kiest het op inschattingsvermogen en daarmee is het in de regel niet zo goed gesteld. Hij zorgt er wel voor dat de lopers weer gegroepeerd zijn voordat de volgende sessie start. De snelste lopers dribbelen rustig terug en sluiten aan bij de hekkensluiters. Het is een simpele en effectieve methode om samen te lopen in verscheidenheid.

Het levert gesprekstof op. “Het is niet eerlijk! Jullie zijn eerder klaar met de afstand en hebben daardoor meer tijd om uit te rusten! Geen wonder dat jullie harder lopen!” moppert een iets minder snelle loper. “Wij worden ook meer moe door die ongelooflijke snelheid van ons!” is het licht spottende antwoord. “Komt er ook nog eens bij dat wij een stuk ouder zijn! Dat werkt ook niet in ons voordeel. Jullie lopen wel harder, maar relatief gezien lopen we misschien wel net zo hard!” beweert een hekkensluiter.

Er ontstaat een hele discussie over het effect van de leeftijd op de snelheid van het lopen. De trainer meent te weten hoe het zit en doceert over het feit dat je optimaal presteert rond je zesentwintigste levensjaar en dat het daarna bergafwaarts met je gaat. Op het moment dat hij het heeft over de leeftijdsfactor en dat je de loopprestatie na je zevenentwintigste levensjaar met een vastgestelde factor kleiner dan 1 mag vermenigvuldigen om een eerlijk vergelijk te hebben met de prestatie tijdens de optimale kracht in je leven, haakt de groep af.

Rebecca moppert een beetje nukkig: “Hier snap ik niets van. Leg het nu eens uit zodat ik het ook begrijp!” De trainer kijkt haar glazig aan, constateert dat ze niet blond is en waagt een poging. “Kijk, jij bent 22 jaar en je bent nog een roos in de knop. Op je zesentwintigste ben je pas ontloken!” Janneke lacht en kirt: “Ik begrijp het! Rebecca is een roos in de knop en ik ben een aster, een herfstaster wel te verstaan, gezien mijn 40 jaar!” De groep lacht om haar aanvulling. De trainer wil het enigszins nuanceren, maar Janneke snijdt hem verbaal de pas af: “En als we jou qua leeftijd moeten plaatsen bij de bloemen,” grapt ze terwijl ze hem van top tot teen bekijkt, “dan pas je prima in een droogboeket!” Even is hij uit het veld geslagen, ziet de spottende gezichten en heeft nog maar één middel om de situatie te redden: “Lopen tot aan de Kandelaarkerk en we zijn nu begonnen!”

© hardloopnieuws.nl

Reacties

    Geen reacties.
Al een account, log hier in.

Geef een reactie

Je e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *

Droogbloem

Het gevarieerde loopgroepje rent, bij het ontbreken van een atletiekbaan, door duistere straten. Voor het opwarmen en de looptraining is een verlichte parkeerplaats geschikt. Na een paar versnellingsloopjes wordt begonnen aan het lopen van een aantal duizendjes. Of er werkelijk duizend meter gelopen wordt is de vraag.

15 februari 2009 (0 reacties)

Hardlopen

Door Henk van Duuren

Het gevarieerde loopgroepje rent, bij het ontbreken van een atletiekbaan, door duistere straten. Voor het opwarmen en de looptraining is een verlichte parkeerplaats geschikt. Na een paar versnellingsloopjes wordt begonnen aan het lopen van een aantal duizendjes. Of er werkelijk duizend meter gelopen wordt is de vraag. Dat bepaalt de trainer en die kiest het op inschattingsvermogen en daarmee is het in de regel niet zo goed gesteld. Hij zorgt er wel voor dat de lopers weer gegroepeerd zijn voordat de volgende sessie start. De snelste lopers dribbelen rustig terug en sluiten aan bij de hekkensluiters. Het is een simpele en effectieve methode om samen te lopen in verscheidenheid.

Het levert gesprekstof op. “Het is niet eerlijk! Jullie zijn eerder klaar met de afstand en hebben daardoor meer tijd om uit te rusten! Geen wonder dat jullie harder lopen!” moppert een iets minder snelle loper. “Wij worden ook meer moe door die ongelooflijke snelheid van ons!” is het licht spottende antwoord. “Komt er ook nog eens bij dat wij een stuk ouder zijn! Dat werkt ook niet in ons voordeel. Jullie lopen wel harder, maar relatief gezien lopen we misschien wel net zo hard!” beweert een hekkensluiter.

Er ontstaat een hele discussie over het effect van de leeftijd op de snelheid van het lopen. De trainer meent te weten hoe het zit en doceert over het feit dat je optimaal presteert rond je zesentwintigste levensjaar en dat het daarna bergafwaarts met je gaat. Op het moment dat hij het heeft over de leeftijdsfactor en dat je de loopprestatie na je zevenentwintigste levensjaar met een vastgestelde factor kleiner dan 1 mag vermenigvuldigen om een eerlijk vergelijk te hebben met de prestatie tijdens de optimale kracht in je leven, haakt de groep af.

Rebecca moppert een beetje nukkig: “Hier snap ik niets van. Leg het nu eens uit zodat ik het ook begrijp!” De trainer kijkt haar glazig aan, constateert dat ze niet blond is en waagt een poging. “Kijk, jij bent 22 jaar en je bent nog een roos in de knop. Op je zesentwintigste ben je pas ontloken!” Janneke lacht en kirt: “Ik begrijp het! Rebecca is een roos in de knop en ik ben een aster, een herfstaster wel te verstaan, gezien mijn 40 jaar!” De groep lacht om haar aanvulling. De trainer wil het enigszins nuanceren, maar Janneke snijdt hem verbaal de pas af: “En als we jou qua leeftijd moeten plaatsen bij de bloemen,” grapt ze terwijl ze hem van top tot teen bekijkt, “dan pas je prima in een droogboeket!” Even is hij uit het veld geslagen, ziet de spottende gezichten en heeft nog maar één middel om de situatie te redden: “Lopen tot aan de Kandelaarkerk en we zijn nu begonnen!”

© hardloopnieuws.nl

Reacties

    Geen reacties.
Al een account, log hier in.

Geef een reactie

Je e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *