Gel
21 januari 2014 (0 reacties)Loopletters: De G van Gel
© Jan Schellekens
Goedemorgen Roos,
Jij bent er zo ongeveer aan verslaafd, lijkt het wel. Je smeert het in je haar, het zit in je schoenen en bij marathons neem je het in je achterzak mee: gel!
Hoewel je als ochtendmens doorgaans barst van de energie, heb je jaren terug aan den lijve mogen ervaren dat een marathon meer energie kost dan een loper in huis heeft. En dat geldt zelfs voor een goed getrainde loopster.
Jij hield het lange tijd bij water of sportdrank. Als een doordrenkte spons verscheen je aan de start. Geen drankpost sloeg je over. Hilariteit bij je loopvrienden telkens als je de bosjes indook voor een sanitaire stop. Met jouw overmatig drankgebruik compenseerde je weliswaar een liter of drie vochtverlies, maar de opbrengst in kilocalorieën bleef ondermaats. Een oplossing leek voorhanden toen we bij een ultraloop stonden te kijken en de enorme hoeveelheid ontbijtkoek, bananen, krentenbollen en rozijnen zagen die de lopers onderweg verorberden. Al experimenterend kwamen we er achter dat kauwen, doorslikken en binnenhouden van dit soort lekkernijen niet meevalt, hoewel de Amerikaanse ultraloper Dean Karnazes onderweg al lopend een hele pizza naar binnen kan werken.
Via de plaatselijke fietsenmaker ben je uiteindelijk op het spoor van de energiegel gekomen. Astronautenvoedsel in een “handige” knijpverpakking, zoals jij het noemt. Het is inderdaad ongelooflijk hoeveel kilocalorieën zon klein pakje gel bevat. Het kauwen kan achterwege blijven, maar de mierzoete gel kleeft nog erger dan pindakaas aan je verhemelte. “Spoelt u maar”, roept mijn tandarts altijd en dat geldt hier zeker!
Bij de handigheid van de verpakking heb ik zo mijn bedenkingen. Sommige gels hebben een inkeping als scheurhulpje, maar steevast scheur ik òf teveel òf te weinig af. Met als resultaat een ongerichte smeerboel of juist een piepdun straaltje waarmee het pakje tergend langzaam zijn inhoud prijs geeft. En dan zwijg ik nog over de weersomstandigheden waarin je verkleumde vingers hebt of eerst je handschoenen moet uittrekken. Mijn voorkeur gaat dan ook uit naar een verpakking met een schroefdopje. Helaas zitten daarin drie porties tegelijk, waardoor ik meestal ongewild bij de eerste consumptie al bijna de helft consumeer. Voor de derde inname wordt het dan flink rollen en knijpen om er nog wat uit te krijgen.
Hoewel jouw benaming “astronautenvoedsel” lijkt te suggereren dat je met energiegel in één keer hebt gegeten en gedronken, kunnen de drankposten nog steeds niet worden overgeslagen. De loper moet zijn zaakjes logistiek goed op orde hebben. Met een bekertje in de hand valt het namelijk niet mee om de verpakking te openen. Het is dus de kunst om met de drankpost in zicht de gel tot je te nemen, om dan juist op tijd een bekertje water aan te kunnen pakken en achterover te slaan.
We hebben het nog niet gehad over de G van geld: energiegels zijn vrij prijzig en je hebt er voor een marathon al snel een stuk of vier nodig. Ik zal je daarom een Geheim Recept verklappen dat voorziet in eten en drinken tegelijk en dat bovendien goedkoop is. Neem 1 liter water, 15 maatschepjes Fantomalt en een half theelepeltje keukenzout. Dit drankje bevat circa 255 kcal, is neutraal van smaak en snel opneembaar. Voor de rest, Roos, zou ik zeggen: pluk de dag!
Met goeddoorvoede lopersgroet,
Eric
De auteur publiceert ook een eigen weblog: Klik hier om “Lopen op de weg” te bezoeken
© hardloopnieuws.nl
Gerelateerd
Gel
12 mei 2007 (0 reacties)Loopletters: De G van Gel
© Jan Schellekens
Goedemorgen Roos,
Jij bent er zo ongeveer aan verslaafd, lijkt het wel. Je smeert het in je haar, het zit in je schoenen en bij marathons neem je het in je achterzak mee: gel!
Hoewel je als ochtendmens doorgaans barst van de energie, heb je jaren terug aan den lijve mogen ervaren dat een marathon meer energie kost dan een loper in huis heeft. En dat geldt zelfs voor een goed getrainde loopster.
Jij hield het lange tijd bij water of sportdrank. Als een doordrenkte spons verscheen je aan de start. Geen drankpost sloeg je over. Hilariteit bij je loopvrienden telkens als je de bosjes indook voor een sanitaire stop. Met jouw overmatig drankgebruik compenseerde je weliswaar een liter of drie vochtverlies, maar de opbrengst in kilocalorieën bleef ondermaats. Een oplossing leek voorhanden toen we bij een ultraloop stonden te kijken en de enorme hoeveelheid ontbijtkoek, bananen, krentenbollen en rozijnen zagen die de lopers onderweg verorberden. Al experimenterend kwamen we er achter dat kauwen, doorslikken en binnenhouden van dit soort lekkernijen niet meevalt, hoewel de Amerikaanse ultraloper Dean Karnazes onderweg al lopend een hele pizza naar binnen kan werken.
Via de plaatselijke fietsenmaker ben je uiteindelijk op het spoor van de energiegel gekomen. Astronautenvoedsel in een “handige” knijpverpakking, zoals jij het noemt. Het is inderdaad ongelooflijk hoeveel kilocalorieën zon klein pakje gel bevat. Het kauwen kan achterwege blijven, maar de mierzoete gel kleeft nog erger dan pindakaas aan je verhemelte. “Spoelt u maar”, roept mijn tandarts altijd en dat geldt hier zeker!
Bij de handigheid van de verpakking heb ik zo mijn bedenkingen. Sommige gels hebben een inkeping als scheurhulpje, maar steevast scheur ik òf teveel òf te weinig af. Met als resultaat een ongerichte smeerboel of juist een piepdun straaltje waarmee het pakje tergend langzaam zijn inhoud prijs geeft. En dan zwijg ik nog over de weersomstandigheden waarin je verkleumde vingers hebt of eerst je handschoenen moet uittrekken. Mijn voorkeur gaat dan ook uit naar een verpakking met een schroefdopje. Helaas zitten daarin drie porties tegelijk, waardoor ik meestal ongewild bij de eerste consumptie al bijna de helft consumeer. Voor de derde inname wordt het dan flink rollen en knijpen om er nog wat uit te krijgen.
Hoewel jouw benaming “astronautenvoedsel” lijkt te suggereren dat je met energiegel in één keer hebt gegeten en gedronken, kunnen de drankposten nog steeds niet worden overgeslagen. De loper moet zijn zaakjes logistiek goed op orde hebben. Met een bekertje in de hand valt het namelijk niet mee om de verpakking te openen. Het is dus de kunst om met de drankpost in zicht de gel tot je te nemen, om dan juist op tijd een bekertje water aan te kunnen pakken en achterover te slaan.
We hebben het nog niet gehad over de G van geld: energiegels zijn vrij prijzig en je hebt er voor een marathon al snel een stuk of vier nodig. Ik zal je daarom een Geheim Recept verklappen dat voorziet in eten en drinken tegelijk en dat bovendien goedkoop is. Neem 1 liter water, 15 maatschepjes Fantomalt en een half theelepeltje keukenzout. Dit drankje bevat circa 255 kcal, is neutraal van smaak en snel opneembaar. Voor de rest, Roos, zou ik zeggen: pluk de dag!
Met goeddoorvoede lopersgroet,
Eric
De auteur publiceert ook een eigen weblog: Klik hier om “Lopen op de weg” te bezoeken
© hardloopnieuws.nl
Reacties
Geen reacties.
Al een account, log hier in.