< terug

Go rin no sho

In een pre-Olympisch jaar zou de zoektocht naar de juiste strategie inmiddels ten einde moeten komen. De Weg die je kunt kiezen en de dingen die je er kunt doen moeten onze toplopers naar Londen leiden. Een mogelijke Weg staat beschreven in ” Een Boek van Vijf Ringen ” , in de zeventiende eeuw opgetekend door Miyamoto Musashi. Voor wie ook met een gesubsidieerde auto naar de training rijdt kan het erg interessant zijn om eens een nieuwe Weg in te slaan.

21 januari 2014 (0 reacties)

Door Jitze Weber


Jitze Weber schrijft voor hardloopnieuws.nl zijn column “Go rin no sho”.

In een pre-Olympisch jaar zou de zoektocht naar de juiste strategie inmiddels ten einde moeten komen. De Weg die je kunt kiezen en de dingen die je er kunt doen moeten onze toplopers naar Londen leiden. Een mogelijke Weg staat beschreven in ” Een Boek van Vijf Ringen ” , in de zeventiende eeuw opgetekend door Miyamoto Musashi. Voor wie ook met een gesubsidieerde auto naar de training rijdt kan het erg interessant zijn om eens een nieuwe Weg in te slaan. Onze Olympische ringen symboliseren eenheid en sportief samen zijn onder gelijke omstandigheden en dat voor alle vijf continenten. Een kleurplaat met vlaggen van de wereld kan met de kleuren van de vijf ringen helemaal worden afgemaakt. Het inkleuren van training is complexer. De vijf ringen in het boek van Musahi staan voor Aarde, Water, Vuur, Wind en Leegte. Alle vijf worden thematisch verwerkt tot strategie, zowel voor het zwaardvechten als voor alles wat je op je levenspad kunt aantreffen. Een samurai, twee zwaarden.

Musashi was een Japanse samurai die de betekenis van vijf ringen naar een hogere dimensie schreef aan het einde van zijn leven. Zijn boek is als trainingsleer te lezen en biedt zo een wijd uitzicht op alles wat op welke weg dan ook nodig is . Lopen komt in zijn boek veelvuldig ter sprake. Als middel om de ware Weg te vinden. Jaarlijks wisselende opvattingen over inspanningsfysiologie worden niet behandeld. Gezien de elkaar snel opvolgende inzichten was trainingsleer blijkbaar de waan van de dag, ook toen al. Leegte, het laatste hoofdstuk, is kort en duidelijk . De trainingsleer indachtig zijn sommige citaten glashelder, zoals : ” Totdat u zich de ware Weg realiseert, zou u kunnen denken dat alles juist en goed verloopt. Wanneer wij de dingen echter objectief bekijken, kunnen wij vanuit het oogpunt van de wereldse wetten zien dat verschillende leringen van de ware Weg afwijken. Onderken dit….. “. Als we dit naar de trainingsleer en het daaruit voortkomende trainingsschema extrapoleren is ineens duidelijk hoe het komt dat meer soms minder kan zijn, dat snel soms langzaam maakt en dat gezond en goed niet altijd over dezelfde training gaan . Het slot is helemaal geweldig : “… en wanneer u leegte als Weg neemt, zult u de Weg als leegte ervaren. In de leegte bestaat het goede en niet het kwade ….. de Weg bestaat, de geest is niets.” Dat laatste wordt tegenwoordig ondersteund door talloze neurowetenschappers.

In het oude Griekenland waren aarde, water, lucht en vuur de elementen waaruit onze leefwereld volgens hen was samengesteld. Het vijfde element (ether) was er alleen om het universum in beweging te houden. Een vlag met vijf ringen wapperde niet tijdens de klassieke Spelen. De Verlichting en de versnelling in het wetenschappelijk onderzoek hebben ertoe geleid dat we de elementen van het periodiek systeem tot diep in het heelal waarnemen, maar ook dat in training de ware Weg en de weg naar een topprestatie maar zelden samenvallen. Er wordt wel eens vergeten dat technische verbeteringen in training ook bloot staan aan de grenzen van de verminderende meeropbrengst. De kaders waarbinnen getraind moet worden zijn niet zelden hobbels op de ware Weg. Te weinig leegte tijdens de voorbereiding, te weinig water, tekorten aan vuur en aardse problemen als winderigheid zijn niet altijd groot en luchtig genoeg om te verklaren hoe het komt dat Londen en Parijs allebei nog ver zijn.

Het leren, het lijden en vooral het leren lijden staan centraal in de sport en ook in het Japan van gisteren en vandaag. Bezwijkende kerncentrales en een vernietigende tsunami kunnen niet verhinderen dat de kersenbomen bloeien. Zoals Nederland met water leeft, leeft Japan met aardbevingen. Het hanamifeest wordt ingetogen gevierd dit jaar, maar toch. Het is misschien het verkeerde moment om het te schrijven, maar de weg kan nog altijd even belangrijk zijn als het wel of niet halen van het doel. Dat is ook het centrale thema in pogingen de Spelen naar Amsterdam te halen in 2028. Een verhaal dat moeilijk overkomt in wat mindere tijden. Toch zegt mijn voorgevoel dat het doorgaat, net als hanami nu en Koninginnedag na de overstromingen van 1953. Voorafgaand aan Londen eerst maar eens een battle in Utrecht. Een hardloper, twee benen. Ik hoop op een mooie strijd. De zoektocht naar de juiste strategie kent misschien wel geen einde, maar de weg naar Londen wel.

Jitze.

© hardloopnieuws.nl

Reacties

    Geen reacties.
Al een account, log hier in.

Geef een reactie

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *