Hardloopnieuws

Na zijn sterke 2 mijl van afgelopen weekend in Huizingen kan Isaac Kimeli met vertrouwen naar het WK. In Boedapest loopt hij de 10.000 meter. De rechtstreekse finale staat zondag al gepland. Na een tiende plaats vorig jaar in Eugene is het doel om nu minstens even goed te doen.

Geen precamp in Belek voor Isaac Kimeli/OEH. Hij werkte zaterdag nog een laatste test af in Huizingen, waar hij op acht honderdsten van het Belgisch record over 2 mijl strandde. Donderdag reist hij rechtstreeks door naar Boedapest. “Ik voelde mij heel goed”, zegt hij over zijn 2 mijl. “Ik had niet verwacht dat ik zo hard zou gaan, want het was een zware trainingsweek geweest met woensdag nog 6x2000m progressief. De hele week had ik twee keer per dag getraind.”

Het harde werk zit er nu op. Zondag wacht al de rechtstreekse finale van de 10.000 meter, deze week is het uitrusten. “Ik doe niks meer, gewoon herstellen”, vertelt Isaac. “Woensdag doe ik nog een hele kleine prikkel van 10x 1.000m in 2’55, maar dat is alles.”

In Eugene liep Isaac vorig jaar een fantastisch WK met als resultaat een tiende plaats, als eerste Europeaan. De vraag is of hij dat nog eens kan evenaren of verbeteren. Zijn seizoen was tot nu toe nog geen groot succes als gevolg van een coronabesmetting. “Na afgelopen zaterdag heb ik met Tim (Moriau, zijn coach, red.) gebabbeld, en we denken dat ik minstens zo goed ben als in Eugene, misschien zelfs nog iets beter. Ik moet voor top acht gaan, en ik heb ook geen andere keus, want zo staat het in mijn contract met Sport Vlaanderen. De ambitie is beter doen dan vorig jaar, al zou hetzelfde resultaat ook al fantastisch zijn.”

Een WK-finale kan zich in allerlei scenario’s afspelen, maar Isaac weet wat hij verkiest. “Ik heb het liever iets trager, zeker omdat ze 35 graden voorspellen. Dan is tien kilometer lang, en ik ben iemand die het niet zo goed doet in de hitte. Anderzijds denk ik dat het minder uitmaakt als je in topvorm bent, maar ik hoop toch dat ze niet richting 26 minuten gaan en iedereen kapot lopen. Rustig starten en de laatste vier kilometer versnellen, zoals vorig jaar, zou perfect zijn.”

Bij grote warmte is er bij een 10.000 meter altijd bevoorrading onderweg, maar de discussie of het zinvol is om die aan te nemen in een inspanning van minder dan 30 minuten is nog altijd niet beslecht. “Als ze richting 26 minuten gaan heb je daar gewoon geen tijd voor”, zegt Isaac. “Maar als het traag gaat kan het volgens mij zeker nuttig zijn om je hoofd te verfrissen. Niet per se om te drinken.”

Halve marathon

Ondertussen is Isaac aan zijn zevende grote toernooi toe, en dan tellen we jeugd-, indoor- en veldloopkampioenschappen niet eens mee. Een vat vol ervaring met andere woorden. “Vroeger had ik heel veel stress, zeker bij het opstaan was ik superzenuwachtig”, blikt hij terug. “Als je tussen al die grote atleten zit, krijg je stress. Maar uiteindelijk zijn het bijna elk jaar dezelfde namen en ondertussen ken ik iedereen een beetje. Ik ben veel rustiger en heb niet veel stress meer. En ook in de wedstrijd zelf weet ik beter van aanpakken. Vroeger schoof ik op naar voor, om dan weer terug te zakken. Dat is dom lopen, zoals ik in Doha gedaan heb in de 1.500 meter. Dat deed ik in Eugene heel goed: positie kiezen, niet per se naar voren willen gaan en enkel op het juiste moment opschuiven.”

Zondagavond is het seizoen al afgelopen voor Isaac. “Op de Memorial is er nog een 10.000 meter, maar dat is te zwaar zo kort na het WK. Dus ga ik in rust. Eerst blijf ik een paar dagen in Boedapest, daarna ga ik twee weken uitrusten in de zon op Kreta met mijn vriendin. Nadien trek ik voor vijf weken op stage naar Kenia en in oktober debuteer ik in Valencia op de halve marathon. Ik wil eens kijken wat ik waard ben op die afstand, maar zie het vooral als voorbereiding op het EK cross in Brussel. Brussel is thuis voor mij, en daar wil ik echt goed zijn. Echt top, top”, besluit hij.

Bron atletiek.be