Hardloopnieuws

Al vijftien jaar geen Elfstedentocht. Het werd even frisjes in februari en meteen droop de nostalgie weer uit de media. De hel van 63 werd vast weer afgestoft. Best gezellig, met de kinderen kijken naar treinen die Leeuwarden zelfs in een echte winter nog haalden. Daarna heb ik een dikke pil uitgezocht. Nee, geen Aicar of andere shit om die tweehonderd kilometer op uit te glijden, maar een pittig epistel over bewogen betrekkingen tussen Nederland en Japan. De kunst van het theedrinken. Tussendoor af en toe een duurloopje van een kilometer of vijftien en daarna weer terug onder de schemerlamp. Goed bekeken, want toen het boek uit was zag ik nog net de foarsitter utlizze dat oud ijs sneller aandikt als het na de dooi weer gaat vriezen. Het lange wachten is begonnen. De ijsberen vallen tot op de Noordpool van hun schotsen, binnenkort methaandampen boven Siberië, elk jaar nieuwe warmterecords, nee, schaatsen doe je in Nederland voortaan binnen. Opgehokt onder overdekte ovalen trainen voor wat nooit meer lijkt te komen. Dromen zijn bedrog en wakker worden uit een droom kan ook erg hard aankomen. Toch maar lid blijven. Alles is nu weer normaal. Buiten is het 19 graden, een warmterecord, de korte broek is teruggevonden, t-shirts met korte mouwen en een kabinet dat over de Spelen van 2028 dreigt te vallen omdat Schippers liegt. Wat een onzin, Schippers had gewoon nog niet gelezen dat het 8 miljard kan kosten. Koop eens een schemerlamp en leg gewoon uit dat je steeds meer overhoudt als je geld opmaakt. Alles zal u toegeworpen worden. Altijd wel weer nieuwe verhalen over hardlopende politici. Lopen is geloof ik weer hip. De werkzaamheden worden tegenwoordig al op het loopseizoen afgestemd. Lente, best lekker formeerweer . Terwijl het theekransje rond het Catshuis vrolijk doorgaat, lopen halve fracties in de Haagse duinen op zoek naar inspiratie. “Loop jij Rotterdam nog?”. Omdat buitengaats net Ivo van zijn surfplank valt overspoelt een vloedgolf de kust en even lijkt de zondvloed het land te overspoelen, maar gelukkig, het blijft bij natte voeten.
Landinwaarts is er weinig aan de hand. Goedgevulde terrassen markeren de grenzen van het crisisgevoel en wie traint voor een voorjaarsmarathon kan dit jaar comfortabel pieken met de lange duurloop. Wordt het balen of Londen halen ? De eindtijd zal het leren. Aan gebrek aan concurrentie zal het dit jaar zeker niet liggen voor Koen en Miranda. Er gaan wat treinen vandaag de dag en je kunt ook altijd nog de bus nemen.
Hoe dan ook, er zit verandering in de lucht. Niet dat ik denk dat de eindtijd aangebroken is. Niets wat daarop wijst. De sport gaat een geweldige zomer tegemoet, inclusief de atletiek. In het hardlopen wordt er stevig aan de weg getimmerd, ik voorspel een doorbraak, juist nu niemand dat verwacht. Timmeren aan een weg heeft ook meer zin dan wachten op ijs dat tot 13 cm. aangroeit. Op een gegeven moment ligt die weg er. Goed weer, rotweer, vorst, dooi, het maakt niet uit. Wie je bijhoudt of voorblijft maakt ook niets uit. Zorg dat je graf leeg blijft, sta op, trek de stoute schoenen aan en loop. Theedrinken moet je verdienen.

© hardloopnieuws.nl