Hardloopnieuws

Hartslagmeter moet Rabout in toom houden

Lees hier alles over het gebruik van de hartslagmeter

door Roeland van Vliet

GOES – Ervaren hardlopers hebben veel baat bij de gegevens die hun hartslagmeter tijdens trainingen en wedstrijden ophoest. „Het is mn maatje“, zegt Theo Rabout. Hij doet m tijdens de Kustmarathon ook weer om. „Hij moet mij tot Domburg in toom houden.“Rabout, die bij de beste tien wordt verwacht, laat jaarlijks door een sportarts berekenen wat zijn omslagpunt is en weet daardoor dat hij zaterdag zal gaan verzuren als zijn hartslag hoger dan 150 is. „Bij die hartslag loop ik comfortabel en weet ik dat ik het lange tijd vol kan houden“, vertelt de 32-jarige atleet uit Aardenburg.

Raadgever
Op het horloge dat bij de hartslagmeter hoort, heeft Rabout zijn gegevens ingevoerd. Als hij in het rood gaat lopen, wordt dat met een piepsignaal duidelijk gemaakt. Tot Domburg – ongeveer het dertig-kilometerpunt – trekt hij zich daar ook wat van aan. „Tot dan moet ik in toom gehouden worden. In al mn enthousiasme zou ik namelijk wel eens te snel te hard kunnen gaan, maar dan moet ik dat verderop bekopen.“Maar de Zeeuws-Vlaming weet ook dat het omhebben van een hartslagmeter niet zaligmakend is. „Het is een belangrijke raadgever, maar tijdens een marathon heb je met vele andere factoren te maken. Als het niet zulk goed weer is, is het bijvoorbeeld wel lekker om zo lang mogelijk in een groepje te zitten. Als ik dan wat harder moet gaan dan ik eigenlijk aan kan, moet dat misschien maar. Er is zaterdag namelijk ook een wedstrijd binnen een wedstrijd gaande: wie wordt de beste Zeeuw. Jongens als Alwin Vermeulen, Niels Koole, Floris-Jan Koole, Arjan Beije en ik zullen daarom proberen zo ver mogelijk met de koplopers mee te gaan.“Niels Koole, vorig jaar als tweede gefinisht, heeft ook een hartslagmeter, maar híj laat hem dit jaar thuis. „Vorig jaar was het mijn redding dat ik er een om had“, laat de 35-jarige hardloper uit Zoutelande weten. „Toen had ik relatief weinig getraind en mocht ik dus absoluut niet te snel starten.“Dat deed hij dus ook niet. Koole liet na zon twintig kilometer enkele mannen gaan en bouwde zijn race rustig op. Tussen Domburg en Zoutelande sloeg hij terug: alleen Jan van de Marel kon hij niet meer achterhalen.

Opblazen„Een dergelijke tactiek zal dit jaar niet werken“, vertelt Koole. „Vorig jaar was er maar één favoriet: Van de Marel. Dit jaar zijn er meer. Ralf Preibisch, Wim Padmos en Sylvain Bazin, een Fransman, zijn ook vrij snel. En verder staat er een aantal sterke Zeeuwen aan het vertrek. Als ik die allemaal moet laten gaan omdat mijn hartslagmeter een signaal afgeeft, ben ik gezien. Dus ik doe m dit jaar niet om en loop voor een plaats en dus niet voor een tijd.“Koole neemt daarmee een – ingecalculeerd – risico. Hij kan zich namelijk enigszins opblazen. „Maar ik verwacht dat niet. Ik ben beter getraind dan in 2005. Bovendien wil ik, na vorig jaar als tweede te zijn geëindigd, kunnen zeggen dat ik in elk geval geprobeerd heb eerste te worden. Maar dat wil niet zeggen dat ik niet tevreden ben met weer een tweede plek.“

Winkel
Een hartslagmeter kan goed van pas komen, maar volgens Rabout moet niet elke hardloper zich erop verlaten. „Het is niet de bedoeling dat deelnemers aan de Kustmarathon nog voor zaterdag naar de winkel rennen en er eentje aanschaffen“, stelt hij. „Je moet er toch ook een tijdje mee getraind hebben en weten waar je omslagpunt nou precies zit. Anders heb je er niets aan.“

© Provinciale Zeeuwse Courant