Hardloopnieuws

Wat is er nodig om Eliud Kipchoge te verslaan, de enige man die ooit een marathon heeft gelopen in minder dan twee uur? Extreme training, talent en – in het geval van de Londense marathonkampioen Shura Kitata – een goed ontbijt.

Honger
Vorig jaar eindigde de Ethiopiër als vierde in de Engelse hoofdstad, een race die werd gewonnen door de Keniaan Kipchoge, en Kitata tweette later dat hij alleen fruit had als ontbijt en dat hij op een vrijwel lege maag rende – “Na 35 km had ik maagpijn en ik had een enorm hongergevoel”. Dit jaar, nadat hij van zijn fout had geleerd, “tankte” hij voor de wedstrijd.”Ik at alles”.”Ik at soep, brood, eieren en yoghurt – alles wat ik kon om mijn energie een boost te geven en het hielp me mijn energie op peil te houden en ik was in staat om de strijd te winnen.”

Zware omstandigheden
De koude en natte omstandigheden waren nadelig voor de marathonlopers.Dat bleek ook uit Kitata’s winnende tijd van twee uur, vijf minuten en 41 .De Ethiopiër gelooft  echter dat het weer hem een ​​voorsprong heeft gegeven.”Toen ik de regen zag, was ik opgewonden omdat ik had getraind in het zware regenseizoen in Ethiopië”, verklaarde de eerste Ethiopische winnaar in Londen sinds 2013.”Op een dag ging ik trainen in Sodere, een plaats buiten de hoofdstad, en het regende zo erg dat de stad overstroomde en mijn coach heeft mij toen letterlijk gered.”Toen de pandemie toesloeg, bleef ik niet thuis. Ik werkte vijf maanden met mijn coach. Het was daarom ook niet speciaal dat ik  Eliud Kipchoge versloeg, het was speciaal omdat ik hard getraind heb”

Kampioen
Toen zijn landgenoot Kenenisa Bekele op het laatst moment moest afzeggen vanwege een blessure was de teleurstelling groot.”Iedereen was gefocust op twee atleten – Kipchoge en Bekele – en ik kreeg geen aandacht”, aldus Kitata.”Ik zei tegen mezelf dat ik de wereld zal bewijzen dat er nog een kampioen is en dit gevoel heeft me in staat gesteld om met vol vertrouwen en energie naar de finish te sprinten.”Kitata is misschien geen grote naam in de marathonwereld, maar twee tweede plaatsen in Londen en New York in 2018 en een persoonlijk record van twee uur, vier minuten en 49 seconden betekent wel dat met hem rekening gehouden moet worden.

Geen coach
“Eerst had ik een Covid-test met mijn coach Adilo in Ethiopië”, legt Kitata uit. “Op die dag is mijn coach bij mij. Wij zijn samen. Er gebeurt niets. Maar na die test heb ik hem fysiek niet meer gezien. Hij belde elke dag en sprak met mij en de assistent-coaches, maar ik zag hem niet.“Tot op de dag van de vlucht naar Londen vertelde niemand me dat hij besmet was. Eerder vertelde hij me dat we samen zouden gaan, geen probleem.Ik beld hem op het vliegveld en hij vertelde me dat hij een probleem had met zijn gezin, kinderen.”Hij zei tegen me:‘ Ik kan niet met je vliegen. Misschien kom ik op zaterdag of vrijdag naar Londen”.“Zelfs onder de atleten hier in Londen hadden de meesten ervan gehoord en toch vertelde niemand me dat hij getroffen was door het coronavirus. Niemand heeft het me verteld tot na de race. “Het goede nieuws is dat Adilo slechts kleine symptomen heeft gehad, terwijl de strategie van stilte zijn vruchten afwerpt door Kitata wint en heeft alleen positieve gedachten in zijn hoofd.

Bekele als adviseur
En bij afwezigheid van Adilo had Kitata toegang tot een perfecte vervanger in de vorm van zijn trainingspartner, Kenenisa Bekele, die een cruciale rol speelde bij het adviseren van Kitata over zijn raceplan nadat hij zichzelf twee dagen voor de wedstrijd moest terugtrekken vanwege een kuitblessur.”Het eerste dat Kenenis me vertelde was:‘ Push in het begin niet zoals je deed in andere races. Probeer te wachten tot het laatste deel van de race. Dit is een rondenparcours blijf wachten. De uitkomst weten we Kitara versnelt en weet in een indrukwekkende winst de Londen marathon te winnen

Rustig maar zelfverzekerd
De mensen om hem heen omschrijven de 24-jarige als een stille maar zelfverzekerde atleet.”Hij is een nederige, gefocuste, gezinsgerichte man en het meest opvallende aan hem is zijn zelfvertrouwen”, aldus zijn begeleider Hussein Makke aan BBC Sport Africa.”In Londen geloofde hij in zichzelf en toen hij in de kopgroep liep, kon het hem niet schelen wie zijn tegenstanders waren en dat hielp hem om de kampioen te worden die hij nu is. Ik hoop dat hij doorgaat.”In de regio Oromia maakte Kitata op school kennis met atletiek en sinds 2015 wordt het talent begeleid door coach Haji Adilo in de Ethiopische hoofdstad Addis Abeba.”Hij is het soort atleet dat agressief is en altijd probeert zichzelf zoveel mogelijk te pushen”. “Een man met wie ik uit Kitata’s regio rende, bracht hem naar mijn kamp en vroeg me hem te bekijken. We testen hem en hij zag er goed uit, maar hij moest zijn uithoudingsvermogen en snelheid verbeteren.”Binnen drie maanden was hij zo verbeterd dat we hem naar zijn eerste marathon in Shanghai stuurden.”

Boerengezin
Kitata heeft een lange weg afgelegd van zijn dromen over een mooie carriere in de maatschappij tot het toetreden tot de lijst met toptalenten uit Ethiopië.Kitata is geboren in een boerengezin van zeven kinderen.Zijn levensverhaal komt overeen met die van veel atleten uit Oost-Afrika.”Ik hield van studeren en ik wilde dokter of piloot worden, maar ik kom uit een arm gezin en moest de school verlaten om mijn ouders thuis op de boerderij te helpen”, vertelt hij.Maar ondanks dat hij niet piloot is geworden stijgt hij toch tot grote hoogte.”Ik had nooit gedacht dat ik op een dag een topatleet zou worden en de wereld rond zou reizen”, zei hij. “Dit was de eerste keer dat een premier over mij en mijn succes tweette. Vanwege atletiek leid ik een leven dat ik me nooit had kunnen voorstellen. “

En het volgende doel voor deze vader van twee is simpel: een einde maken aan de twee decennia nederlagen van Ethiopische atleten tijdens de Olympische mannenmarathon.”Ik zal proberen om een ​​gouden medaille voor mijn land en ook voor mijn kinderen te winnen- zodat ze op een dag kunnen zeggen ‘mijn vader was een Olympische medaillewinnaar’.”