Hardloopnieuws

Door Jitze Weber

Er is al heel wat over gezegd : hardlopen wordt meer en meer een social event. Hardlopen heeft een brede basis verworven tijdens de tweede loopgolf en dat is een goede zaak. De vertaalslag naar kwaliteit kan helaas maar moeizaam gemaakt worden. Dat komt niet doordat de lopers en loopsters elkaar voor de voeten lopen tijdens evenementen, al speelt dat soms wel een rol. De werkelijke oorzaak is gelegen in de verspreiding van de sjoktheologie.

Die sjoktheologie houdt in dat als je twee of drie keer een half uurtje sjokt, eigenlijk alles beter gaat. Minder vaak ziek, indien ziek sneller beter, blijer, socialer, inventiever, het houdt niet op. Sjoktheologie staat ook nog voor iets anders. Zo las ik in een regioblaadje dat als de mensen niet meer naar de kerk komen, dat dan de kerk maar naar de mensen toe moet komen. Waar die mensen dan zitten ? Op een terras op de Markt in Enschede bijvoorbeeld. Die mensen maakt het eigenlijk niets uit of er marathonlopers langs komen stuiven, FC Twente de beker wint of dat er een Jazz Festival gehouden wordt. Tussen start en finish, doelpalen en snelle beats, ja overal is God. En verder zijn er natuurlijk bier, bitterballen en talloze blijde boodschappen die rond de kerk wegsterven in het onophoudelijke geroezemoes van alledag. De nadagen van het oude Rome lijken weer eens aangebroken.

Hardlopen is inmiddels zelf een kerk. Een moderne kerk weet immers intussen wel hoe het echt zit met het ontstaan van de aarde en dat die zeven dagen in Genesis wel erg afwijken van de wetenschappelijke tijdwaarnemingen. De eens zo brede basis van de kerk is verhuisd naar festivals, congressen , kroegen , markten en hardloopevenementen. Waar vind je die binding nog ? Ook ik heb aan het uitdragen van de geneugten van het sjokken bijgedragen. Daar voel ik me wel een beetje schuldig over soms. Had ik maar nooit gepraat over de rust van de lange duurloop. Dan zat op zondagochtend iedereen nog in de kerk en kon ik ongestoord de hei opsjokken zonder lastig te worden gevallen door dolenden van velerlei pluimage.

Een brede basis hoort niet rond de heupen te zitten. Naast bindingzoekers zijn ook talloze afvallers tot de loopkerk toegetreden. Voor hen gaat het niet om een PR. Zij hebben vet verloren en daarmee dik gewonnen. Zo kent de loopkerk vele stromingen. Gewichtverliezers, depressiebestrijders, goededoelenlopers, conditieconserveerders en nog veel meer recreatief geïnsprireerd voetvolk. Paus word je in de loopkerk door zelf heel hard te gaan. Daarvoor moet je eerst wedstrijdloper worden en over talenten beschikken. Verder is schrijven ook belangrijk, want ook in de loopkerk geldt de ijzeren wet dat wie niet schrijft, ook niet blijft. Wie zijn whereabouts niet invult wordt onherroepelijk teruggeworpen naar de lekenstatus. Als de monnikenplicht niet vervuld wordt, moet de pij ingeleverd worden. De deelname aan de mis in Londen kun je dan verder vergeten.

Hoe lang de loopkerk mee zal gaan is onvoorspelbaar. Op de kunstsector wordt zo stevig bezuinigd, dat de brede basis eronder uit valt. Dan is er weinig doorstroming naar het Concertgebouworkest. De brede basis van de loopkerk kan niet wegbezuinigd worden. Wij lopers regelen onze wederopstanding wel zelf en dat hardlopen levert netto alleen maar geld op. Looppaus willen maar weinigen meer worden. Stel dat je tijdens de trainingen een zware blessure oploopt en daarna zelf voor de kosten opdraait omdat trainen een eigen verantwoordelijkheid is. Nee, liever veilig doorsjokken. Hoe groter de kudde, hoe kleiner de kans dat een roofdier jou uitzoekt. Zonder herder lukt het ook wel om feestend de Markt te passeren. Marktwerking is tenslotte heilig.

Waar is het ontzag voor het onbegrijpelijke toch gebleven ? Lopers lijken massaal de weg kwijt terwijl hij gewoon aan hun voeten ligt. Gelukkig wordt het snel vakantie. In Nederland wordt het altijd wel snel weer vakantie. Een van onze grootste verworvenheden is dat de loopkerk dan naar de mensen toegaat, een leegte achterlatend, maar zelden zonder schoenen. Een enkele dominee gunt ons nog wel eens iets met spekjes, maar de meesten bepleiten de ascese. Als ik u was zou ik daar tijdens de vakantie schijt aan hebben. Als de finish van dit leven bereikt is, laten we ons verrassen door hoe het echt allemaal zit. Daar had ik het al eens over : totaliter aliter.

Jitze.

© hardloopnieuws.nl