Hardloopnieuws

Door Marti ten Kate

Straks kijk ik nog de vrouwen marathon integraal terug. Vanmiddag genoten van een prachtige 10.000 meter bij de mannen. Doorkomst na 5.000 meter boven de 15 minuten, nog nooit eerder gezien op dit niveau. Na 6 km dacht ik al dat dit ideaal was voor Gressier. Met 15 mannen de laatste ronde in, wat een spektakel. Met dus goud voor Gressier, zilver voor Kejelcha en brons voor Almgren. En dat alles in de hitte.

Ooit, in 1991, was het WK Atletiek ook in Tokyo. Ik liep daar toen de 10.000 meter en de 5.000 meter. Op zaterdag 24 augustus de series 10.000. Temperatuur 22 graden bij 68% luchtvochtigheid. Ik liep in de tweede serie. Top 8 naar de finale plus nog vier tijdsnelsten. Ik koerste de hele wedstrijd op een plek bij die tijdsnelsten en met plek 9 in die tweede serie was de finale bereikt.

Twee dagen later, op maandag, de finale. Met 26 graden wel wat warmer. Doorkomst voor mij na 5.000 meter in 14:02 (minuutje sneller dan de lopers vandaag). Uiteindelijk werd mijn eindtijd 28:33 en daarmee werd ik 14e. Laatste was Europees Kampioen Salvatore Antibo. De medailles waren voor Moses Tanui (27:38), Richard Chelimo (27:39) en Khalid Skah (27:41). Andere tijden (en ook andere schoenen) dan vandaag in Tokio.

Omdat ik er toch was, liep ik vier dagen later ook mee bij de series van de 5000 meter. Toen 27 graden bij 78% luchtvochtigheid. Ik zat in de ongunstige eerste serie en ondanks een laatste 1200 meter in 3:06 werd het een zesde plaats. Top4 naar de finale en de drie tijdsnelsten zaten allemaal in serie3.

Was wel een mooie periode waar ik sterk uitkwam met later in september een Halve Marathon in 1:01;33 en een tweede plek in de Dam-Dam Loop (15 km in 43:05, 10 mijl in 46:06).

Verder bladerend in mijn plakboek: In oktober winst in Breda (halve in 1:02;16) en tweede bij de vier mijl in Groningen achter het fenomeen John Ngugi. Nog even de Trosloop in Haarlem (eerste in 1:02;52). Die beide wedstrijden in marathonweken van respectievelijk 233 en 216 km, want als toetje kwam de Marathon van New York er nog aan. Dat was weer een spektakel. Tot over de helft in de kopgroep (1:04;30 halverwege) en toen was het beste er wel af en dat kon ook niet anders met slechts een paar marathonweken. Uiteindelijk werd ik toen 16e in 2:18.