< terug

Andrea Deelstra genoot van race in halve marathon van Egmond

10 januari 2023 (0 reacties)

Archiefbeeld Andrea Deelstra

Waar andere dames in de groep bleven met wind tegen op het strand koos Andrea Deelstra voor de aanval en liep tot vijftien kilometer op kop. Onderstaand het verslag van haar deelname aan de halve van Egmond.

Windje tegen op het strand, dat hebben we eerder gehad. Ik weet niet meer exact wanneer 2019 of 2020. Wat ik wel weet van toen is dat de meeste dames zaten te schuilen in de groep en ik wilde racen. En zo was het ook vandaag. Toen liep ik op een gegeven moment alleen op kop, vandaag ook! Vandaag was wel anders. Vandaag was ik veel sterker mede doordat ik nu twee benen heb die het gewoon doen. Vandaag was ook mijn instelling anders, nog meer dan voor een goede wedstrijd kwam ik vandaag ook voor een goede trainingsprikkel opweg naar Sevilla. Een dik half uur lopen joggen en schuilen in een groepje op het strand paste niet in mijn plannen, maar gelijk vanaf de eerste meters op kop ook niet.

De eerste kilometers liep ik voor in de groep. Hoofdzakelijk met, naast, achter en voor Anne Luijten. De eerste kilometers demareerde ik een paar keer om te kijken wat er gebeurde. Dat was snel duidelijk, zodra ik een gaatje dichtliep of een gaatje probeerde te trekken had ik iedereen in mijn rug, dat werkte dus niet. Ik liet me afzakken en ging helemaal in mijn uppie richting de duinkant. Niemand reageerde. Van hieraf begog ik langzaam te versnellen en zag dat er een gat kwam. Mooi! In een lekkere steady state op mijn eigen tempo liep ik beetje bij beetje verder van de groep. Ik genoot! Van de omstandigheden, van het publiek en van het feit dat ik dit relatief gemakkelijk kon tegen de wind in.
Als eerste ging ik het strand af de duinen in. Ik gok, n.a.v. de beelden, dat het gat een krappe minuut was met de groep en een seconde of 20 met Anne. Even dacht ik eraan om te wachten, maar waarom? Ik kwam naast een goede race ook voor een mooie trainingsprikkel en dus door op een voor mij comfortabel tempo. De aanmoedigingen waren geweldig! En mijn benen voelden goed. Elke kilometer die ik wegtikte een grote glimlach, omdat mijn benen maar niet moe werden (vooral voor links was ik heel blij). Ik verwachtte dat de mannen mij rond 12km wel te pakken zouden hebben, maar de eerste was er pas na 15-16km. De eerste dames had ik ook al veel eerder verwacht, maar Nienke kwam mij iets later dan de eerste man voorbij.

Lees hier verder

Reacties

    Geen reacties.
Al een account, log hier in.

Geef een reactie

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *